شیعه ای که بسیار خوشحال به نظر می رسید، به محضر امام جواد(علیه السلام) آمد؛ حضرت به او فرمودند: چرا این گونه تو را شادمان می نگرم؟
شیعه عرض کرد: ای پسر رسول خدا! از پدرت شنیدم می فرمود: سزاوارترین روز برای شادی کردن، آن روزیست که خداوند به انسان توفیق نیکی کردن و انفاق نمودن به برادران دینی اش را دهد و من امروز به ده نفر از برادران دینی ام که فقیر و عیالمند بودند مقداری پول و خوار و بار دادم؛ از این رو خوشحال هستم.. امام جواد(علیه السلام) فرمودند: سوگند به جانم، سزاوار است که تو خوشحال باشی، اگر عمل نیک خود را حبط و پوچ نساخته باشی و یا بعداً حبط و پوچ نکنی! شیعه عرض کرد: با اینکه من از شیعیان خالص شما هستم، چگونه عمل نیکم را حبط و پوچ می کنم؟ امام جواد(علیه السلام) فرمودند: با همین سخنی که گفتی، کارهای نیک و انفاقهای خود را حبط و پوچ نمودی(ادعای شیعه خالص بودن، کار ساده ای نیست) شیعه دوباره عرض کرد: بیشتر توضیح بدهید.. امام جواد(علیه السلام) هم فرمودند: این آیه را بخوان: یا ایهاالذین آمنوا لاتبطلوا صدقاتکم بالمن والاذی : ای کسانی که ایمان آورده اید، بخششهای خود را با منت و آزار، باطل نسازید(سوره بقره – آیه 264) شیعه عرض کرد: من به آن افرادیکه صدقه دادم، منت نگذاشتم و آنها را آزار ننمودم.. امام جواد(علیه السلام) فرمودند: خداوند فرموده اند: لاتبطلوا صدقاتکم بالمن و الاذی(بخششهای خود را با منت و آزار، باطل و پوچ نسازید) نفرموده تنها منت و آزار بر آنانکه می بخشید، بلکه خواه منت و آزار بر آنان باشد یا دیگران.. آیا به نظر تو آزار به بخشش گیرندگان شدیدتر است، یا آزار به فرشتگان مراقب اعمال تو و یا آزار به ما؟ شیعه عرض کرد: آزار به فرشتگان و آزار به شما، شدیدتر است.. امام جواد(علیه السلام) فرمودند: تو فرشتگان و مرا آزار دادی و بخشش خود را باطل نمودی.. شیعه عرض کرد: چرا باطل کردم؟ و چگونه شما را آزار دادم؟ امام جواد(علیه السلام) فرمودند: این که گفتی: چگونه باطل نمودم با اینکه من از شیعیان خالص شما هستم؟ همین ادعای بزرگ، ما را آزار داد.. سپس فرمودند: وای بر تو! آیا می دانی شیعه خالص ما کیست؟ شیعه خالص ما حزبیل! مؤمن آل فرعون، و حبیب نجار صاحب یس و سلمان و ابوذر و مقداد و عمارهستند.. تو خود را در صف این افراد برجسته قرار دادی و با این ادعا فرشتگان و ما را آزردی.. آن شیعه به گناه و تقصیر خود اعتراف کرد و استغفار و توبه نمود و عرض کرد: اگر نگویم شیعه خالص شما هستم پس چه بگویم؟ امام جواد(علیه السلام) فرمودند: بگو من از دوستان شما هستم، دوستان شما را دوست دارم و دشمنان شما را دشمن دارم.. او چنین گفت و از گفته قبلیش استغفار کرد، سپس امام جواد(علیه السلام) فرمودند: اکنون پاداش بخششهای تو، به تو بازگشت و حبط و بطان آنها برطرف گردید.. منبع : بحارالانوار/ جلد 68/ صفحه 159
اللهم صلی علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم |
-
خدایا تو خود میدانی انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است
چه زجری میکشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است.
< type="text/java">
خورشید به دیدار جمال تو شتافت
مشتاق تو بود آنقدر دنیا که
در باز نشد، سینه ی دیوار شکافت
آمد که دهد به ماه و خورشید پناه
روشن شد از آیینه ی چشمانش ماه
دیوار شکست و عشق عالم آمد
در حلقه ای از نور و فرشته از راه
سرچشمه روشن جلال و جبروت
حیران کرامات نگاهت لاهوت
ای کاش که قسمت دل ما می شد
دریای کرم، قطره ای از آب وضوت
ما تشنه آفتاب چشمان توایم
محتاج تو و تکه ای از نان توایم
ای حضرت محراب، رجب تا رمضان
بالله قسم سه ماه مهمان توایم
تا در تن شعرهایمان، جان باقیست
تا خانه کعبه هست و ایمان باقیست
وقف تو تمام بیت ها، مصرع ها
تا جان به تن قافیه هامان باقیست
با آمدنت باب ولایت وا شد
توحید میان چشمهایت جا شد
تفسیر فقط ذیل نگاه تو رواست
قرآن بدون تو کجا معنا شد؟
امواج در اندیشه ی دریا شدنیم
در حسرت از نور سراپا شدنیم
چشمان امیدوار ما را بنگر
درخواست در امید امضا شدنیم
اثبات ولایت علی آسان است
چون شاهد ادعای ما قرآن است
در اصل طواف بی تولای علی
گردیدن دور پیکری بی جان است
بر حُسن تو دیده را گشودند همه
وقتی که تو بودی و نبودند همه
اینکه هدف از مدینه و مکه تویی
شعریست که شاعران سرودند همه
«آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست هر کجا هست خدایا به سلامت دارش»
از اولین سطر این نوشته بوی گریه می پیچد در کلمات.
آقا! غریبم؛ غریب تر از آن که بدانم کُدام روز ناممکن در تقدیر سیاهم پیچیده.
چهارده قرن است به آستانه اجابت می آیم و با دست های خالی بر می گردم.
می دانی باران، این چندمین نامه عاشقانه ای است که برای تو نوشته اند؟
گلایه نیست؛ آن هم امروز که از مُلک تا ملکوت، حجاب بر می دارند و نورافشان منجی موعود فصل ها و نسل ها هستند.
نمی دانم این عبارت قشنگ را از چه کسی شنیده ام؛ امّا زیباست ـ امام جمعه جهان ـ
آقا! نمازهایم شکسته اند؛ شکسته تر از قامتم.
می دانی امام! این روزهای دلتنگِ غریبه، بی تو دارد یاد همه زندان ها و میله های تاریخ را آوار شانه هایم می کند.
از تو که می نویسم، شیشه های چشمم شفاف می شوند و باغ های تجرید را می بینم.
هر وقت دلم تنگ باران می شود، برای آمدنت به آسمان استغاثه می کنم.
تو بارانی که می آیی و روی سرم نور می ریزی.
آقا! اجازه می دهی به سر انگشت های سبزت، دلم را ببندم بروم؟
امامزاده ها هم دیگر کفاف دلتنگی غریبه ام را نمی دهند.
جانمازم را کجای این خاک بیاندازم. که تعفّن نگیرد. از این روزهای قِی کرده مسموم؟
قنوت هایم دارند بوی گلایه می گیرند.
چند رکعت دیگر نافله بخوانم تا شانه هایم بی تو تکمیل شود؟
اجازه می دهی این جا بمانم؟
اجازه می دهی برای آمدنت روزه سکوت بگیرم؟
اجازه می دهی خاک پایت شوم؟
الهه ی سکوت ( جمعه 12/3/91 :: ساعت 9:42 صبح)
روزها بود ثانیه هایم بغض کرده بودند
تا دیشب که اشک هاراه خودرا پیدا کردند
اما هنوز چیزی روی دلم سنگینی میکرد
زخم روی دلم می سوخت
صبح جمعه به نیت رفتن به دعای ندبه که از خواب بیدار می شوم
میبینم آنقدر دلم گرفته که یارای بیرون رفتن ازخانه را ندارم
نماز صبح را که میخوانم
گوشی ام را برمی دارم،پوشه ی آهنگ ها،وارد پوشه ِ ارام دل می شوم و دعای ندبه را پیدا میکنم
دعای ندبه با صدای فرهمند...عجیب آرامش دارد صوت خواندنش
او دعارا میخواند و من روضه اش را برای دلم می خوانم و هق هق گریه ام بلند می شود
حال عجیبی دارم
حال یک مضــــــــــطــــ ــ ـ ــر
حال یک گمشده در یک شهری که هیچ کس زبانش را نمی فهمد
دلم عجیب برای آقا تنگ شده
چشم هایم را میبندم و اشک ها هنوز روانند
فقط یک صحنه مقابل چشمانم است
گنبد فیروزه ای جمکران
آتش می زند دلم را این صحنه از دلتنگی
آقا جان،صدایم را می شنوی؟
آقا امروز دلم عجیب برایت تنگ است.
دلم میخواهد گوشه ی مسجد جمکرانت بنشینم وساعت ها گریه کنم.خودم باشم و خودت...
آقا من خسته ام از اهل زمین...
می دانم لیاقت اینکه دست روی دل ِ مضطرم بکشی را ندارم اما آقا جان فقط یک نگاه...تاعمر دارم مرا بس است...
آقا جان...عزیز دل زهرا...بیا آقا جان...کاسه ی صبرمان لبریز شده
زمین،همانی که وارثان آن صالحین اند،پرشده از ظلم وستم وگناه....آقا بیا...
آقا جان،شرمنده ی روی تو هستم...آقا جان خیلی دیر پیدایت کردم...ولی دیگر از امروز تا ابد فقط تورا دارم وبس مهدی جان...
نجوای 3:این صاحب یوم الفتح وناشر رایة الهدی
نجوای 4:این الطالب بدم المقتول بکربلا
مضطر نوشت:آقا جان از امروز تنها تورا دارم وبس...
خدایا شکرت که بغضم بعداین همه مدت برای آقا شکست...
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ....
نجوای2 : توی لحظات آسمونی دل شکستگی تون دعام کنید...
|
السلام علیک یا اباصالح آقا جان اگر گویم عاشقتم دروغ گفتم چون عاشق همیشه خودش مانند معشوقش میکنه اگر گویم غلامتم راست گویم چون غلام خودش را در بست اربابش میکنه ،اگر چه غلام نسبت به اربابش جسارت کنه ولی اربابی چون شما آقا همیشه در همه حالات هوای غلامت داری،پس ارباب من هوای غلام رو سیاهت داشته باش ،چون اگر تو دستش نگیری میره به بیراهه، آقا جان ولی این غلام ادعایش اینه که با این همه گناه باز میگه دوستت دارم ،آقای من ،از کوچکی وعده آمدنت به من رسید ولی هنوز این وعده به وقوع نپیوسته ،شاید هم دلیلش من رو سیاه باشم، نمیدونم ولی خودت بگو کی میای، نکنه روزی بیایی که من در حال گناه باشم باز میگویم دوستت دارم |
| نویسنده: عباس پورسلیمانی ? تاریخ: جمعه 12/3/91 ? |
ماه خدا در روایات
رجب یکی از ماه های با فضیلت خداست که جنگ در آن ماه حرام است و روزه در آن بسیار فضیلت دارد، در این ماه که مقدمه ی ماه رمضان است، استغفار بسیار توصیه شده. من از خودم چیزی ندارم که بگویم، لذا بر خود وظیفه دانستم در آغاز این ماه پر فضیلت احادیثی از معصومین بزرگوار برایتان در این پست قرار دهم.
1- کثیر النوّاء از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کند که فرمود: حضرت نوح علیه السّلام روز اوّل ماه رجب سوار کشتى شد، و بتمام همراهان خود دستور داد که آن روز را روزه بگیرند، و فرمود: هر کس این روز را روزه بگیرد آتش جهنّم باندازه یک سال راه از او دور خواهد شد، و هر کس هفت روز روزه بگیرد هفت در جهنم بر روى او بسته مىشود، و هر کس هشت روز روزه بگیرد درهاى هشتگانه بهشت بروى او باز میگردد، و هر کس پانزده روز روزه بگیرد، حاجت او برآورده مىگردد، و هر کس بیشتر روزه بگیرد، خداوند اجر او را زیادتر خواهد کرد.
2- باز از آن حضرت علیه السّلام نقل کند که فرمود: رجب ماه بزرگى است که در آن حسنات چند برابر، و گناهان در آن آمرزیده خواهد شد، هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بدارد به مقدار صد سال راه، آتش جهنّم از او دور خواهد شد و هر کس سه روز را روزه بگیرد بهشت بر او واجب مىشود.
3- محمّد بن [ابى] اسحاق از محمّد بن حسن رازى از على بن محمّد بن على مفتى از حسن بن محمّد مروزى از پدرش از یحیى بن عیّاش از على بن عاصم از ابى هارون عبدى (عمارة بن جوین) از ابو سعید خدرى نقل کرده که گفت رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم فرمود: آگاه باشید که رجب ماه فرد خدا است، و آن ماه بزرگى است، و «اصمّ» «1»[1] نامیده شده، زیرا هیچ ماهى در حرمت نزد پروردگار بپایه آن نمیرسد، و در زمان جاهلیّت با آنکه از ایمان و دانش دور بودند آن را احترام می نمودند، و هنگامى که اسلام آمد بر حرمتش افزوده شد، آگاه باشید که رجب ماه خدا، و شعبان ماه امّت من است، هشیار باشید هر کس یک روز از رجب را از روى ایمان و نیّت پاک روزه بگیرد، مستوجب خشنودى بزرگتر پروردگار مىشود، و آن روزه آتش غضب الهى را خاموش میکند، و درى از دوزخ را بر رویش مىبندد، و اگر زمین را پر از طلا کنند و به او دهند بالاتر از آن روزه نیست، و با هیچ یک از زخارف دنیا مزد او کامل نمیشود مگر با آن حسنات که ذکر شد در صورتى که نیّتش در این روزه خالص باشد، و چون شام کند از براى او ده دعاى مستجاب است، اگر راجع به دنیا دعا کند یا به او عطا کند، و یا براى آخرتش خوبیهائى را مهیّا میکند که بالاترین درخواستهاى اولیاء و دوستان و برگزیدگان خود باشد.[2]
4 - کسى گفت اى پیغمبر خدا اگر شخصى عاجز بود و نتوانست ماه رجب را روزه بگیرد یا براى کسالت و ضعفى که داشت، یا بیماریى که مبتلا بود، یا بفرض زنى بود که در ایّام ماه رجب پاک نبود و عذر داشت چه کند که بدین ثوابها که بیان فرمودید برسد؟ فرمود: در هر روزى بجاى روزه گرده نانى بفقیر و درویش بدهد به آن خدائى که جانم بدست اوست اگر کسى این صدقه را بدهد بتمام آنچه شرح دادم و بیشتر از آن خواهد رسید، و چنانچه تمام خلق آسمانها و زمین گرد آیند تا اندازه أجر و مزد او را معیّن کنند به ده یک آن فضائل و درجات که او در بهشت بدان میرسد نخواهند رسید.
گفته شد: یا رسول اللَّه اگر کسى نتوانست این صدقه را نیز بدهد چه کند که باین ثوابها که فرمودید برسد؟ فرمود: در هر روز از ماه رجب تا سى روز آن تمام شود روزى صد بار بدین ذکر خدا را تسبیح گوید: «سبحان الإله الجلیل، سبحان من لا ینبغی التّسبیح إلّا له، سبحان الأعزّ الأکرم، سبحان من لبس العزّ و هو له أهل».
5- سعد بن عبد اللَّه قمىّ بسند خود از حسن بن بکّار از امام هشتم علیه السّلام روایت کرده که فرمود: خداوند متعال پیغمبر خود محمّد صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم را در سه شب گذشته از ماه رجب «لثلاث مضین» یعنى روز سوّم مبعوث فرمود پس روزه این روز مانند روزه هفتاد سال خواهد بود.
سعد بن عبد اللَّه گوید: بزرگان ما گفتهاند این عبارت که گفت «لثلاث مضین» غلطى است که از نویسنده خبر سر زده و صحیحش این بود که «لثلاث بقین» یعنى در سه روز از ماه رجب باقیمانده. یعنى بیست و هفتم رجب خداوند رسولش را مبعوث فرمود.
ماه خدا در روایات
رجب یکی از ماه های با فضیلت خداست که جنگ در آن ماه حرام است و روزه در آن بسیار فضیلت دارد، در این ماه که مقدمه ی ماه رمضان است، استغفار بسیار توصیه شده. من از خودم چیزی ندارم که بگویم، لذا بر خود وظیفه دانستم در آغاز این ماه پر فضیلت احادیثی از معصومین بزرگوار برایتان در این پست قرار دهم.
1- کثیر النوّاء از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کند که فرمود: حضرت نوح علیه السّلام روز اوّل ماه رجب سوار کشتى شد، و بتمام همراهان خود دستور داد که آن روز را روزه بگیرند، و فرمود: هر کس این روز را روزه بگیرد آتش جهنّم باندازه یک سال راه از او دور خواهد شد، و هر کس هفت روز روزه بگیرد هفت در جهنم بر روى او بسته مىشود، و هر کس هشت روز روزه بگیرد درهاى هشتگانه بهشت بروى او باز میگردد، و هر کس پانزده روز روزه بگیرد، حاجت او برآورده مىگردد، و هر کس بیشتر روزه بگیرد، خداوند اجر او را زیادتر خواهد کرد.
2- باز از آن حضرت علیه السّلام نقل کند که فرمود: رجب ماه بزرگى است که در آن حسنات چند برابر، و گناهان در آن آمرزیده خواهد شد، هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بدارد به مقدار صد سال راه، آتش جهنّم از او دور خواهد شد و هر کس سه روز را روزه بگیرد بهشت بر او واجب مىشود.
3- محمّد بن [ابى] اسحاق از محمّد بن حسن رازى از على بن محمّد بن على مفتى از حسن بن محمّد مروزى از پدرش از یحیى بن عیّاش از على بن عاصم از ابى هارون عبدى (عمارة بن جوین) از ابو سعید خدرى نقل کرده که گفت رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم فرمود: آگاه باشید که رجب ماه فرد خدا است، و آن ماه بزرگى است، و «اصمّ» «1»[1] نامیده شده، زیرا هیچ ماهى در حرمت نزد پروردگار بپایه آن نمیرسد، و در زمان جاهلیّت با آنکه از ایمان و دانش دور بودند آن را احترام می نمودند، و هنگامى که اسلام آمد بر حرمتش افزوده شد، آگاه باشید که رجب ماه خدا، و شعبان ماه امّت من است، هشیار باشید هر کس یک روز از رجب را از روى ایمان و نیّت پاک روزه بگیرد، مستوجب خشنودى بزرگتر پروردگار مىشود، و آن روزه آتش غضب الهى را خاموش میکند، و درى از دوزخ را بر رویش مىبندد، و اگر زمین را پر از طلا کنند و به او دهند بالاتر از آن روزه نیست، و با هیچ یک از زخارف دنیا مزد او کامل نمیشود مگر با آن حسنات که ذکر شد در صورتى که نیّتش در این روزه خالص باشد، و چون شام کند از براى او ده دعاى مستجاب است، اگر راجع به دنیا دعا کند یا به او عطا کند، و یا براى آخرتش خوبیهائى را مهیّا میکند که بالاترین درخواستهاى اولیاء و دوستان و برگزیدگان خود باشد.[2]
4 - کسى گفت اى پیغمبر خدا اگر شخصى عاجز بود و نتوانست ماه رجب را روزه بگیرد یا براى کسالت و ضعفى که داشت، یا بیماریى که مبتلا بود، یا بفرض زنى بود که در ایّام ماه رجب پاک نبود و عذر داشت چه کند که بدین ثوابها که بیان فرمودید برسد؟ فرمود: در هر روزى بجاى روزه گرده نانى بفقیر و درویش بدهد به آن خدائى که جانم بدست اوست اگر کسى این صدقه را بدهد بتمام آنچه شرح دادم و بیشتر از آن خواهد رسید، و چنانچه تمام خلق آسمانها و زمین گرد آیند تا اندازه أجر و مزد او را معیّن کنند به ده یک آن فضائل و درجات که او در بهشت بدان میرسد نخواهند رسید.
گفته شد: یا رسول اللَّه اگر کسى نتوانست این صدقه را نیز بدهد چه کند که باین ثوابها که فرمودید برسد؟ فرمود: در هر روز از ماه رجب تا سى روز آن تمام شود روزى صد بار بدین ذکر خدا را تسبیح گوید: «سبحان الإله الجلیل، سبحان من لا ینبغی التّسبیح إلّا له، سبحان الأعزّ الأکرم، سبحان من لبس العزّ و هو له أهل».
5- سعد بن عبد اللَّه قمىّ بسند خود از حسن بن بکّار از امام هشتم علیه السّلام روایت کرده که فرمود: خداوند متعال پیغمبر خود محمّد صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم را در سه شب گذشته از ماه رجب «لثلاث مضین» یعنى روز سوّم مبعوث فرمود پس روزه این روز مانند روزه هفتاد سال خواهد بود.
سعد بن عبد اللَّه گوید: بزرگان ما گفتهاند این عبارت که گفت «لثلاث مضین» غلطى است که از نویسنده خبر سر زده و صحیحش این بود که «لثلاث بقین» یعنى در سه روز از ماه رجب باقیمانده. یعنى بیست و هفتم رجب خداوند رسولش را مبعوث فرمود.
شب جمعه
هفته ها می گذرد
روز و شب، هفته و ماه
گر چه ما صبر نداریم
چه سودی از آه
بلکه در صبح ظهور
یا که هنگام غروب
در پس پرده ی غیب
چشم ما هست به راه
که نکوشیم به جد
در پی دیده شاه
بلکه افسرده ی هجر
غافل از خویشتنیم
زانکه ارباب دلم
خود بیاید بر کاه
تقدیم به مولایم و آقایم و فرمانده کل قوایم، حضرت حجت بن الحسن العسکری (عج) روحی فداه
ماه خدا در روایات
رجب یکی از ماه های با فضیلت خداست که جنگ در آن ماه حرام است و روزه در آن بسیار فضیلت دارد، در این ماه که مقدمه ی ماه رمضان است، استغفار بسیار توصیه شده. من از خودم چیزی ندارم که بگویم، لذا بر خود وظیفه دانستم در آغاز این ماه پر فضیلت احادیثی از معصومین بزرگوار برایتان در این پست قرار دهم.
1- کثیر النوّاء از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کند که فرمود: حضرت نوح علیه السّلام روز اوّل ماه رجب سوار کشتى شد، و بتمام همراهان خود دستور داد که آن روز را روزه بگیرند، و فرمود: هر کس این روز را روزه بگیرد آتش جهنّم باندازه یک سال راه از او دور خواهد شد، و هر کس هفت روز روزه بگیرد هفت در جهنم بر روى او بسته مىشود، و هر کس هشت روز روزه بگیرد درهاى هشتگانه بهشت بروى او باز میگردد، و هر کس پانزده روز روزه بگیرد، حاجت او برآورده مىگردد، و هر کس بیشتر روزه بگیرد، خداوند اجر او را زیادتر خواهد کرد.
2- باز از آن حضرت علیه السّلام نقل کند که فرمود: رجب ماه بزرگى است که در آن حسنات چند برابر، و گناهان در آن آمرزیده خواهد شد، هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بدارد به مقدار صد سال راه، آتش جهنّم از او دور خواهد شد و هر کس سه روز را روزه بگیرد بهشت بر او واجب مىشود.
3- محمّد بن [ابى] اسحاق از محمّد بن حسن رازى از على بن محمّد بن على مفتى از حسن بن محمّد مروزى از پدرش از یحیى بن عیّاش از على بن عاصم از ابى هارون عبدى (عمارة بن جوین) از ابو سعید خدرى نقل کرده که گفت رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم فرمود: آگاه باشید که رجب ماه فرد خدا است، و آن ماه بزرگى است، و «اصمّ» «1»[1] نامیده شده، زیرا هیچ ماهى در حرمت نزد پروردگار بپایه آن نمیرسد، و در زمان جاهلیّت با آنکه از ایمان و دانش دور بودند آن را احترام می نمودند، و هنگامى که اسلام آمد بر حرمتش افزوده شد، آگاه باشید که رجب ماه خدا، و شعبان ماه امّت من است، هشیار باشید هر کس یک روز از رجب را از روى ایمان و نیّت پاک روزه بگیرد، مستوجب خشنودى بزرگتر پروردگار مىشود، و آن روزه آتش غضب الهى را خاموش میکند، و درى از دوزخ را بر رویش مىبندد، و اگر زمین را پر از طلا کنند و به او دهند بالاتر از آن روزه نیست، و با هیچ یک از زخارف دنیا مزد او کامل نمیشود مگر با آن حسنات که ذکر شد در صورتى که نیّتش در این روزه خالص باشد، و چون شام کند از براى او ده دعاى مستجاب است، اگر راجع به دنیا دعا کند یا به او عطا کند، و یا براى آخرتش خوبیهائى را مهیّا میکند که بالاترین درخواستهاى اولیاء و دوستان و برگزیدگان خود باشد.[2]
4 - کسى گفت اى پیغمبر خدا اگر شخصى عاجز بود و نتوانست ماه رجب را روزه بگیرد یا براى کسالت و ضعفى که داشت، یا بیماریى که مبتلا بود، یا بفرض زنى بود که در ایّام ماه رجب پاک نبود و عذر داشت چه کند که بدین ثوابها که بیان فرمودید برسد؟ فرمود: در هر روزى بجاى روزه گرده نانى بفقیر و درویش بدهد به آن خدائى که جانم بدست اوست اگر کسى این صدقه را بدهد بتمام آنچه شرح دادم و بیشتر از آن خواهد رسید، و چنانچه تمام خلق آسمانها و زمین گرد آیند تا اندازه أجر و مزد او را معیّن کنند به ده یک آن فضائل و درجات که او در بهشت بدان میرسد نخواهند رسید.
گفته شد: یا رسول اللَّه اگر کسى نتوانست این صدقه را نیز بدهد چه کند که باین ثوابها که فرمودید برسد؟ فرمود: در هر روز از ماه رجب تا سى روز آن تمام شود روزى صد بار بدین ذکر خدا را تسبیح گوید: «سبحان الإله الجلیل، سبحان من لا ینبغی التّسبیح إلّا له، سبحان الأعزّ الأکرم، سبحان من لبس العزّ و هو له أهل».
5- سعد بن عبد اللَّه قمىّ بسند خود از حسن بن بکّار از امام هشتم علیه السّلام روایت کرده که فرمود: خداوند متعال پیغمبر خود محمّد صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم را در سه شب گذشته از ماه رجب «لثلاث مضین» یعنى روز سوّم مبعوث فرمود پس روزه این روز مانند روزه هفتاد سال خواهد بود.
سعد بن عبد اللَّه گوید: بزرگان ما گفتهاند این عبارت که گفت «لثلاث مضین» غلطى است که از نویسنده خبر سر زده و صحیحش این بود که «لثلاث بقین» یعنى در سه روز از ماه رجب باقیمانده. یعنى بیست و هفتم رجب خداوند رسولش را مبعوث فرمود.
