ماه خدا در روایات
رجب یکی از ماه های با فضیلت خداست که جنگ در آن ماه حرام است و روزه در آن بسیار فضیلت دارد، در این ماه که مقدمه ی ماه رمضان است، استغفار بسیار توصیه شده. من از خودم چیزی ندارم که بگویم، لذا بر خود وظیفه دانستم در آغاز این ماه پر فضیلت احادیثی از معصومین بزرگوار برایتان در این پست قرار دهم.
1- کثیر النوّاء از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت کند که فرمود: حضرت نوح علیه السّلام روز اوّل ماه رجب سوار کشتى شد، و بتمام همراهان خود دستور داد که آن روز را روزه بگیرند، و فرمود: هر کس این روز را روزه بگیرد آتش جهنّم باندازه یک سال راه از او دور خواهد شد، و هر کس هفت روز روزه بگیرد هفت در جهنم بر روى او بسته مىشود، و هر کس هشت روز روزه بگیرد درهاى هشتگانه بهشت بروى او باز میگردد، و هر کس پانزده روز روزه بگیرد، حاجت او برآورده مىگردد، و هر کس بیشتر روزه بگیرد، خداوند اجر او را زیادتر خواهد کرد.
2- باز از آن حضرت علیه السّلام نقل کند که فرمود: رجب ماه بزرگى است که در آن حسنات چند برابر، و گناهان در آن آمرزیده خواهد شد، هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بدارد به مقدار صد سال راه، آتش جهنّم از او دور خواهد شد و هر کس سه روز را روزه بگیرد بهشت بر او واجب مىشود.
3- محمّد بن [ابى] اسحاق از محمّد بن حسن رازى از على بن محمّد بن على مفتى از حسن بن محمّد مروزى از پدرش از یحیى بن عیّاش از على بن عاصم از ابى هارون عبدى (عمارة بن جوین) از ابو سعید خدرى نقل کرده که گفت رسول اکرم صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم فرمود: آگاه باشید که رجب ماه فرد خدا است، و آن ماه بزرگى است، و «اصمّ» «1»[1] نامیده شده، زیرا هیچ ماهى در حرمت نزد پروردگار بپایه آن نمیرسد، و در زمان جاهلیّت با آنکه از ایمان و دانش دور بودند آن را احترام می نمودند، و هنگامى که اسلام آمد بر حرمتش افزوده شد، آگاه باشید که رجب ماه خدا، و شعبان ماه امّت من است، هشیار باشید هر کس یک روز از رجب را از روى ایمان و نیّت پاک روزه بگیرد، مستوجب خشنودى بزرگتر پروردگار مىشود، و آن روزه آتش غضب الهى را خاموش میکند، و درى از دوزخ را بر رویش مىبندد، و اگر زمین را پر از طلا کنند و به او دهند بالاتر از آن روزه نیست، و با هیچ یک از زخارف دنیا مزد او کامل نمیشود مگر با آن حسنات که ذکر شد در صورتى که نیّتش در این روزه خالص باشد، و چون شام کند از براى او ده دعاى مستجاب است، اگر راجع به دنیا دعا کند یا به او عطا کند، و یا براى آخرتش خوبیهائى را مهیّا میکند که بالاترین درخواستهاى اولیاء و دوستان و برگزیدگان خود باشد.[2]
4 - کسى گفت اى پیغمبر خدا اگر شخصى عاجز بود و نتوانست ماه رجب را روزه بگیرد یا براى کسالت و ضعفى که داشت، یا بیماریى که مبتلا بود، یا بفرض زنى بود که در ایّام ماه رجب پاک نبود و عذر داشت چه کند که بدین ثوابها که بیان فرمودید برسد؟ فرمود: در هر روزى بجاى روزه گرده نانى بفقیر و درویش بدهد به آن خدائى که جانم بدست اوست اگر کسى این صدقه را بدهد بتمام آنچه شرح دادم و بیشتر از آن خواهد رسید، و چنانچه تمام خلق آسمانها و زمین گرد آیند تا اندازه أجر و مزد او را معیّن کنند به ده یک آن فضائل و درجات که او در بهشت بدان میرسد نخواهند رسید.
گفته شد: یا رسول اللَّه اگر کسى نتوانست این صدقه را نیز بدهد چه کند که باین ثوابها که فرمودید برسد؟ فرمود: در هر روز از ماه رجب تا سى روز آن تمام شود روزى صد بار بدین ذکر خدا را تسبیح گوید: «سبحان الإله الجلیل، سبحان من لا ینبغی التّسبیح إلّا له، سبحان الأعزّ الأکرم، سبحان من لبس العزّ و هو له أهل».
5- سعد بن عبد اللَّه قمىّ بسند خود از حسن بن بکّار از امام هشتم علیه السّلام روایت کرده که فرمود: خداوند متعال پیغمبر خود محمّد صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم را در سه شب گذشته از ماه رجب «لثلاث مضین» یعنى روز سوّم مبعوث فرمود پس روزه این روز مانند روزه هفتاد سال خواهد بود.
سعد بن عبد اللَّه گوید: بزرگان ما گفتهاند این عبارت که گفت «لثلاث مضین» غلطى است که از نویسنده خبر سر زده و صحیحش این بود که «لثلاث بقین» یعنى در سه روز از ماه رجب باقیمانده. یعنى بیست و هفتم رجب خداوند رسولش را مبعوث فرمود.
