لحظه ای بی اندیشیم آیا این مطالب علمی که در قرن 20 کشف شده اند می توانند نوشته ی دست بشر باشند!
بخار متراکم جو اولیه ی زمین
ثُمَّ اسْتَوَی إِلَی السَّمَاء وَهِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِیَا طَوْعًا أَوْ کَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ |
||
سپس آهنگ [آفرینش] آسمان کرد و آن بخاری بود پس به آن و به زمین فرمود خواه یا ناخواه بیایید آن دو گفتند فرمانپذیر آمدیم فصلت |
|
گسترش آسمانها
وَالسَّمَاء بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ |
||
و آسمان را به قدرت خود برافراشتیم و بیگمان ما [آسمان]گستریم الذاریات |
حرکت خورشید
|
||||
و خورشید به [سوی] قرارگاه ویژه خود روان است تقدیر آن عزیز دانا این است |
|
|
نیروی جاذبه
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا
مگر زمین را محل اجتماع(جذب) نگردانیدیم
گسترش آسمانها و زمین
أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ
آیا کسانی که کفر ورزیدند ندانستند که آسمانها و زمین هر دو به هم پیوسته بودند و ما آن دو را از هم جدا ساختیم و هر چیز زندهای را از آب پدید آوردیم آیا [باز هم] ایمان نمیآورند انبیا
گسترش زندگی از آب به خشکی
کارل لینه
وَاللَّهُ خَلَقَ کُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء فَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَی بَطْنِهِ وَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَی رِجْلَیْنِ وَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَی أَرْبَعٍ یَخْلُقُ اللَّهُ مَا یَشَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و خداست که هر جنبندهای را [ابتدا] از آبی آفرید پس پارهای از آنها بر روی شکم راه میروند و پارهای
از آنها بر روی دو پا و بعضی از آنها بر روی چهار [پا] راه میروند خدا هر چه بخواهد میآفریند در حقیقت
خدا بر هر چیزی تواناست نور
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ
ای گروه جنیان و انسیان اگر میتوانید از کرانههای آسمانها و زمین به بیرون رخنه کنید پس رخنه کنید
[ولی] جز با [به دست آوردن] تسلطی(علم) رخنه نمیکنید الرحمن
منبع:راسخون-زن در اسلام
شب قدر از شب های بزرگ و با فضیلت است که قرآن کریم آن را به بزرگی یاد کرده و از هزار ماه بهتر خوانده و فرموده: "فرشتگان و روح در آن شب به اذن خداوند فرود می آیند و قرآن در این شب نازل گردیده است".
شب قدر را به این جهت "قدر" نامیده اند که جمیع مقدّرات بندگان (چه مسلمان و چه غیر مسلمان) در تمام سال در آن شب تعیین می شود. شاهد این معنا سوره دخان است که می فرماید: "ما این کتاب مبین را در شبی پر برکت نازل کردیم. در آن شب هر امری طبق حکمت خداوند تنظیم و تعیین می گردد".1
این بیان هماهنگ با روایات متعددی است که می گوید: در آن شب مقدّرات یکساله انسان ها تعیین می گردد و ارزاق و پایان عمرها و امور دیگر در آن شب مبارک تبیین می شود. البته این امر تضادی با آزادی اراده انسان ها و مسئله اختیار ندارد، چرا که تقدیر الهی به وسیله فرشتگان طبق شایستگی ها و لیاقت های افراد و میزان ایمان و تقوا و پاکی نیت و اعمال آن ها است، یعنی برای هر کس آن مقدر می کنند که لایق است و زمینه هایش از ناحیه او فراهم شده است.2
عبادت و راز و نیاز در این شب از آن جهت بسیار ارزشمند است که انسان به وسیله ارتباط با خداوند و راز و نیاز با او، بهترین مقدرات را برای خود طلب می کند. همین طور ارزش عبادات در این شب بسیار بالاتر و برتر از شبهای دیگر است.
عبادت در آن شب فضیلت بسیار دارد و در نیکویی سرنوشت یکساله بسیار مؤثّر است. نسبت قدر به مثابه ورود بدون واسطه به درگاه حضرت حق است؛ ورودی که در آن وعده رحمت خاص الهی داده شده است. در این شب، انسان خود و حاجات خویش را به خدا عرضه کرده و از گناهان و اشتباهات خود توبه و به درگاه خدا انابه می کند و به این مناسبت از گناهان پاک می شود امّا آن که بدون عذر از فیض های شب قدر محروم شده، خود را با سوء اختیار، دچار شقاوت و بدبختی کرده است در لحظاتی که سرنوشت انسان تعیین می شود، نباید در خواب باشد و از همه چیز غافل و بی خبر، که در این صورت سرنوشت غم انگیزی خواهد داشت.3 برای این که انسان هر چه بیشتر از ثواب و رحمت الهی در این شب بهره مند شود و بهترین مقدّرات را نصیب خود کند، توصیه شده که این شب را تا صبح بیدار بماند.
انسانی که در مسیر ارتباط و اتصال با خداوند است، باید از فرصت ها استفاده نماید و زمانی که به منزل یار رسید، او را صدا بزند و با او ارتباط برقرار کند. بیدار بودن در این شب و عبادت نمودن موجب توجه قلبی انسان به خداوند عالم است. در زمانی که رزق و روزی و فیض الهی بر انسان ها در این شب ها می بارد، انسان باید از این موهبت الهی بیشترین بهره را ببرد و در خواب و غفلت نباشد و کسی که در این حالت با قرآن به سرگذاردن و با طلب کردن حاجات خویش از درگاه الهی با خضوع و خشوع، روی به خاک می ساید و اشک از دیدگان سرازیر می کند و با دعای خود از خدا حاجت می خواهد، نهایت تذلّل خود را در برابر عظمت الهی نشان می دهد و از خداوند می خواهد آیندة روشنی را برای او ترسیم کند و این اتصال و ارتباط با خدا را استمرار بخشد تا این جرقه معنوی و اتصال به حقیقت الهی، ره توشه ای باشد برای حیات فردی و اجتماعی او به گونه ای که همیشه در مسیر تحصیل رضایت خداوند حرکت کند. کمال و خوشبختی واقعی انسان، اتصال با خدا و پیوند با قرآن کریم است که شب های قدر این اتصال را آسان تر می کند و باران رحمت می بارد و انسان بیدار و عاقل سعی می کند با شب زنده داری و بیداری این معارف نورانی را درک کند.

انسان بیش از زندگی است
آنجا که هستی پایان می یابد
او ادامه می یابد.
دکتر علی شریعتی
انسان
فرمول ساختمانی اش
عبارتست از
یک قدرت انتخاب و اراده ای که
میان لجن و روح خدا ایستاده است
و باید حرکت کند
دکتر علی شریعتی
به همسایه ای که نان مان را ربود نان
به آنان که قلب مان را شکستند مهربانی
به آنان که روح مان را آزردند بخشش
وبه خویشتن خویش آگاهی و عشق عطا کن
دکتر علی شریعتی


می دونم همه شاکی شدین که چرا وبلاگم پیشرفت نمی کنه و ثابت مونده
درس و دانشگاه و گرفتاری برگذار نشدن کلاسای پیام نورو
خود خوان بودن کتابای فلسفی
تازه اونم به زبون عربی
خوب نتیجه اش می شه این
تو تابستون سعی می کنم به وبلاگم برسم
و مطالب جدیدتری رو در اختیارتون بذارم
التماس دعا
بعد از خدا بلا تامل? بلا درنگ?بلا فاصله انسان است
بلا فاصله
دکتر علی شریعتی
انسان نهالیست که در زیر نور ایمان
و هوای فرهنگ
و بر روی خاک ملییت خویش می روید
و ریشه در عمق تاریخ خویش می دواند
دکتر علی شریعتی
به من تکیه کن!
من تمام هستی ام را دامنی می کنم
تا تو سرت را بر آن بنهی!
تمام روحم را آغوشی می سازم
تا تو در آن از هراس بیاسایی!
تمام نیرویی که در دوست داشتن دارم
دستی می کنم
تا چهره و گیسویت رانوازش کند!
تمام بودن خود را زانویی می کنم
تا بر آن به خواب روی!
خود را
تمام خود رابه تو می سپارم
تا هرچه بخواهی از آن بیاشامی
از آن بر گیری
هرچه بخواهی از آن بسازی
هر گونه بخواهی باشم!
ازین لحظه مرا داشته باش!
تقدیم به همدم لحظه های تنهاییم
برای میلاد پاکش.........
دکتر علی شریعتی/گفت و گوهای تنهایی/775
وعلی را از تاریخ
ومعبد را از زمین برداریم
طبیعت قبرستانی متروک
تاریخ دالانی تاریک
و زمین خاک روبه دانی سرد و زشت می گردد.......
دکتر علی شریعتی/ گفت و گوهای تنهایی/1005
مگر با کلمات می توان از علی سخن گفت؟
باید به سکوت گوش فرا داد تا از او چه ها می گوید؟
او با علی آشنا تر است.
دکتر علی شریعتی/اسلام شناسی/587