سوگواری برای سیدالشهدا علیه السلام وبزرگداشت نام ایشان ماجرایی کهن وریشه دار است ومربوط به امروز ودیروز نیست. خدای متعال خود چنین چیزی را مشیت فرموده است وبا مشیت الهی نمی توان مبارزه کرد. البته این دنیا صحنه امتحان، وآدمی دارای اختیار است وخدای متعال به آدمی این اختیار را داده است که حتی با خود او نیز از در پیکار وستیز برآید. فرعون با خدا مبارزه وادعای خدایی کرد ولی با این حال خدا چهارصد سال به او مهلت داد. شداد نیز با همه خیره سری وگردن کشی که داشت ـ بنا به گفته مرحوم علامه مجلسی رحمه الله ـ خدای متعال به او نهصد سال مهلت داد ودر کیفر او شتاب نکرد.
اما خدای متعال به شمر، یزید، عمر سعد و... مهلت چندانی نداد واین افراد پس از عاشورا عمر چندانی نکردند. یزید ادعای خدایی نداشت وفقط آشکارا اظهار بی دینی می کرد.
خدای متعال به هر حال در قیامت، هم امثال فرعون وشداد وهم یزید وقاتلان سیدالشهدا علیه السلام را کیفر خواهد کرد وشتاب کردن در کیفر آنان ظاهراً لازم نیست. ولی ماجرای سیدالشهدا علیه السلام از همه جهت استثنا است وتاریخ شهادت می دهد که دشمنان سیدالشهدا علیه السلام در همین دنیا کیفر شدند وخدا مهلتشان نداد.
اساساً مشیت الهی بر این تعلق گرفته است که با ماجرای سیدالشهدا علیه السلام وهر چیزی که به نوعی با ایشان مربوط است به شکلی استثنایی برخورد نماید. یکی از استثنائات حضرت این است که نام ایشان از دیگر معصومین علیهم السلام بیشتر بر سر زبان هاست. معالی السبطین کتابی است که در احوالات امام حسن مجتبی وحضرت سیدالشهدا علیهماالسلام نگاشته شده ومولف فاضل آن به خوبی می دانسته است که امام مجتبی علیه السلام از برادر بزرگوارشان افضل می باشند، ولی با این حال فقط در حدود شصت صفحه از این کتاب مربوط به امام حسن مجتبی علیه السلام وبیش از ششصد صفحه آن درباره حضرت سیدالشهدا علیه السلام می باشد. این در حالی است که در طول تاریخ بسیاری از مطالب وکتاب های مربوط به سیدالشهدا علیه السلام به شعله های آتش سپرده شده وناقلان این آثار مورد جنایت وآزار قرار گرفته اند. شاید بتوان گفت تنها یک هزارم مطالب مربوط به آن حضرت به دست ما رسیده است. اما به رغم آن تلاش ها واین کارشکنی ها امروزه نام هیچ کس در جهان به اندازه نامِ نامیِ سیدالشهدا علیه السلام آوازه ای به این گستردگی نیافته است. بسیارند کسانی که خدا را قبول ندارند وبت می پرستند ولی برای امام حسین علیه السلام گریه می کنند ونام ایشان را بزرگ می دارند.
شایسته است که ما نیز همچون خدای متعال با ماجرای سیدالشهدا علیه السلام به نحوی استثنایی برخورد کنیم وبدانیم که خدای متعال به کسانی که با نام وشعائر ایشان مبارزه می کنند مهلت نمی دهد وبه سرعت آنان را مشمول قهر وکیفر خود قرار می دهد.
کیفر زودهنگام
شکی نیست که سوگواری برای اباعبداللّه الحسین علیه السلام وبزرگداشت نام ایشان وهرگونه خدمت به مجالس حضرت فوق العاده ارزشمند است وهر قطره اشکی که در سوگ ایشان برگونه عزاداران جاری می شود آتش دوزخ را خاموش می کند. اما عکس این مطلب نیز صادق است وهر اندازه که یک قطره اشک در سوگ ایشان این همه ارزش دارد، به همان نسبت، کم ترین سخنی علیه عزای ایشان وعزاداران حضرت برای گوینده اش زیانبار وخطرناک است. دلسرد کردن عزاداران، مسخره کردن عزاداری، وکارشکنی در این امر، خطرناک واز هر آتشی سوزنده تر است.
از این رو شایسته است که هر یک از ما برای سعادت دنیا وآخرت خودمان هم که شده به قدری که می توانیم عزاداری سیدالشهدا علیه السلام را تقویت کنیم ودر این راه از پول، جوانی، موضع گیری وزبان استفاده کنیم وبه قلم وقدم وحتی به دل از آن حمایت نماییم. این کار به جوانی انسان قیمت می دهد ودر عمر آدمی برکت ایجاد می کند.
چندی پیش یکی از برادران عراقی نقل می کرد: «در یکی دو ساله قبل از سقوط نظام بعثی نسبت به کسانی که پیاده به سمت کربلا می رفتند سخت گیری فوق العاده ای اعمال شده بود واگر کسی را به این جرم می گرفتند او را به زندان می فرستادند وشکنجه وچه بسا اعدام می کردند. روزی گشت بعثی های ظالم به نوجوانی ده ـ دوازه ساله بر خوردند وحدس زدند او را برای راهنمایی زوار پیاده در آن مکان گماشته اند. البته حدسشان نیز صائب بود واین کودک زوار پیاده را برای استراحت وپذیرایی نزد قبایل اطراف می برد یا دست کم راه را نشانشان می داد. ماشین گشت با دیدن آن کودک ایستاد ویکی از آنها از آن کودک بازجویی کرد وبه گونه آن کودک که سخت ترسیده بود سیلی محکمی زد. چند لحظه بعد که سرباز می خواست سوار ماشین شود، قنداق اسلحه اش به ماشین گیر کرد وماشه اش به سمت خود او شلیک شد ودر جا مُرد.
خدای متعال برای امام حسین علیه السلام در همین دنیا انتقام می گیرد ودر کیفر چنین کسانی شتاب می کند. حال اگر این شخص ده ها سال کفر می گفت خدای متعال این قدر در کیفر او شتاب نمی کرد ونمونه روشن چنین کسانی فرعون وشداد می باشند که خدای متعال مهلت بسیاری به آنان داد. این افراد علاوه بر عذاب عاجل دنیوی، عذاب آجل اخروی نیز در انتظار آنان است.
خدای متعال با ماجرای سیدالشهدا علیه السلام به نحوی استثنایی برخورد می کند وکسانی را که در این مسیر مانع تراشی وکارشکنی می کنند، به سرعت مجازات می نماید.
از این رو بهتر است ما نیز در ماجرای سیدالشهدا علیه السلام مثبت برخورد کنیم نه منفی. بدین معنا که اگر امری یا مراسمی به نظرمان مناسب نیامد از آن انتقاد نکنیم وفقط بگوییم چه کاری مناسب است. نگوییم این گونه خوب نیست، حتی به همین اندازه هم منفی عمل نکنیم.
درباره وب
با افتخار معلم بازنشسته سید مرتضی ناصری کرهرودی
فال روزانه
فال حافظ
لینک دوستان
ویژه اسلاید اسکین
ساعت
برچسبها وب
تاریخ : پنج شنبه 89/9/25 | 4:10 عصر | نویسنده : سیدمرتضی ناصری کرهرودی | نظرات ()