حقانیت شیعه

ســر خورشیـــد را بر نیـــزه کردنـد

                      شفق زان پس سراسر غرق خون شد

از آن روزی که پیمــان را شکستنــد

                      می و پیــمانه یکســر ، واژگــون شــد

فرات ای چشمه ی جوشان محنت

                     دلت از شـرم ،یــا خون لاله گون شـد؟

عطــش بر جـان گـُـل ها آتشی زد

                     که داغ سینـه ی سقّــا فـــزون شـــد

چو سردار از شریعه تشنه برگشت

                    تو گـویی عقــل هم غــرق جنون شــد

ببــار ای آســمان ، سنــگ ندامــت

                    که از دل ، طاقـت ماندن بـرون شد .....