حقانیت شیعه

حقانیت شیعه و کم بودن تعداد شیعیان

می گوییم اساس تشیع این است که باید در فهم متون دینی و شرح و تفصیل قرآن و سنت پیامبر(ص) به ائمه اهل البیت(ع) رجوع کرد. و این امری است که از روایات اهل سنت قابل اثبات است و قرآن کریم هم بارها بر آن صحه گذاشته است. حدیث ثقلین چیزی نیست که براحتی از کنار آن بگذریم و حدیث دیگری که به حدیث سفینه معروف است که فرمود:«إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِی هَذِهِ الْأُمَّةِ مَثَلُ سَفِینَةِ نُوحٍ فِی لُجَّةِ الْبَحْرِ مَنْ رَکِبَهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ أَلَا هَلْ بَلَّغْت»[1]

و این روایات در متون روایی اهل سنت در حد تواتر وجود دارند، از حدیث معروف غدیر و نصب امام علی(ع) به عنوان ولی مسلمین و از احادیث فراوان و آیات بسیار قرآن که ثابت می کنند مرجع علمی و دینی اسلام ائمه اهل البیت علیهم السلام هستند، می گذریم چرا که تفصیل این مطالب در این مقال نمی گنجد اما چرا شیعه در اقلیت است اولاً ملاک حق و باطل بودن اقلیت و اکثریت نیست قبل از پی بردن به علم هیئت جدید بسیاری و اکثریت مطلق عقیده داشتند که خورشید بر گرد زمین می چرخد در حالی که امروز ثابت شد که زمین به دور خورشید می چرخد و ثانیاً شما حوادث صدر اسلام و بعد از رحلت پیامبر(ص) را فراموش نکرده اید مظلومیتی که پنج تن از آل عبا (که از احادیث معروف اهل سنت است) کشیدند هیچ مجرمی متحمل نشد. و با طلوع روز 29 صفر سال دهم هجری حضرت امیر(ع) خانه نشین شد و بعد از 25 سال سکوت که چونان خاری در چشم و استخوانی در گلو بود به چهار سال حکومت ظاهری و آن هم با آن همه جنگ و درگیری و ایجاد دردسر و بالأخره شهادت مظلومانه امام و بعد از آن از سال 40 هجری تا 132 هجری حکومت به دست بزرگترین دشمن تشیع و اهل البیت علیهم السلام قرار گرفت و اکثر یاران امام علی(ع) را به جرم تشیع و ولایت علی(ع) قتل عام کرد و در رأس همه فاجعه بزرگ و خونبار کربلا قرار داشت. که از شرح و توصیف آن موقعیت تشیع می گذریم و به عهد بعد از بنی امیه یعنی از سال 132 تا قرن هفتم هجری می آییم که دین و آئین در قبضه خونخوار ترین افراد و دشمن ترین آنها نسبت به امام علی(ع) و شیعیان او بودند، کشتار دسته جمعی فرزندان علی(ع) (علویان) و خشن ترین برخوردها با پیروان اهل البیت علیهم السلام در طی این چند قرن اولیه اسلام چنان فضایی را پدید آورد که کسی جرأت بیان عقیدة خود را نداشت و شیعه توانست با حربة (تقیه) هویت فرهنگی و دینی خود را تا حدودی حفظ کند جانفشانیها و تلاش علمای مخلص و برجسته عالم تشیع عامل حفظ و صیانت این مکتب اصیل و ماندگاری آن شد این در حالی بود که اولاً: در داخل نظام کوچکترین منصبی نصیب فقها و حتی عوام شیعه نمی شد و تمام این مناصب در اختیار اهل سنت بود قضات، ائمه جمعه، استانداران، وزراء، کارپردازان، سپاهیان و دبیران و... همه و همه از غیر شیعه اهل البیت انتخاب می شدند ثانیاً: شیعه در کمال تقیه و پنهان کاری خود را حفظ می کرد و قدرت تبلیغ و تبیین معارف اهل البیت(ع) را نداشت ثالثاً: قتل شیعه به جرم شیعه بودن مرسوم و معهود بود و رابعاً: تمام فتوحاتی که انجام می گرفت و اسلام گسترش پیدا می کرد تنها و تنها با تبلیغ مکاتب اهل سنت بود و مکتب تشیع به هیچ وجه نامی از آن هم برده نمی شد در چنین اوضاع و احوالی شما توقع دارید که تشیع اکثریت را پیدا کند.این چه برداشت دور از واقعیتی می تواند باشد.

ما امیدواریم در زمینه تشیع مطالعه های عمیق تر و جدی تر داشته باشید و به زودی و سرعت در مورد احکام دینی و مسائلی از این دست قضاوت نفرمایید ـ امروز بزرگانی از اهل سنت به تشیع می گروند و بزرگانی از دانشمندان مسیحی به حقانیت تشیع اعتراف می کنند و نمی توان با اطلاعات اندک در مورد مسائل بسیار با اهمیت اظهار نظر قطعی کرد اگر برای شما ممکن است به کتابهای ”آنگاه که هدایت شدم“ و ”از آگاهان بپرسید“ دکتر تیجانی هم سری بزنید.

شرح این هجران و این خون جگر                  این زمان بگذار تا وقت دگر