وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی الصَّلَاةِ عَلَى أَتْبَاعِ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقِیهِمْ:
اللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَیْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِینَ لَهُمْ بِالتَّکْذِیبِ وَ الِاشْتِیَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِینَ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ فِی کُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِیهِ رَسُولًا وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِیلًا مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى، وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى، عَلَى جَمِیعِهِمُ السَّلَامُ، فَاذْکُرْهُمْ مِنْکَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ. اللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِینَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِینَ أَبْلَوُا الْبَلَاءَ الْحَسَنَ فِی نَصْرِهِ، وَ کَانَفُوهُ، وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ، وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ، وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَیْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالَاتِهِ. وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلَادَ فِی إِظْهَارِ کَلِمَتِهِ، وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِی تَثْبِیتِ نُبُوَّتِهِ، وَ انْتَصَرُوا بِهِ. وَ مَنْ کَانُوا مُنْطَوِینَ عَلَى مَحَبَّتِهِ یَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ فِی مَوَدَّتِهِ. وَ الَّذِینَ هَجَرَتْهُمْ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ، وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَکَنُوا فِی ظِلِّ قَرَابَتِهِ. فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَکُوا لَکَ وَ فِیکَ، وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِکَ، وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَیْکَ، وَ کَانُوا مَعَ رَسُولِکَ دُعَاةً لَکَ إِلَیْکَ. وَ اشْکُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِیکَ دِیَارَ قَوْمِهِمْ، وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِیقِهِ، وَ مَنْ کَثَّرْتَ فِی إِعْزَازِ دِینِکَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ. اللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِینَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ، الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ خَیْرَ جَزَائِکَ. الَّذِینَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ، وَ مَضَوْا عَلَى شَاکِلَتِهِمْ. لَمْ یَثْنِهِمْ رَیْبٌ فِی بَصِیرَتِهِمْ، وَ لَمْ یَخْتَلِجْهُمْ شَکٌّ فِی قَفْوِ آثَارِهِمْ، وَ الِائْتِمَامِ بِهِدَایَةِ مَنَارِهِمْ. مُکَانِفِینَ وَ مُوَازِرِینَ لَهُمْ، یَدِینُونَ بِدِینِهِمْ، وَ یَهْتَدُونَ بِهَدْیِهِمْ، یَتَّفِقُونَ عَلَیْهِمْ، وَ لَا یَتَّهِمُونَهُمْ فِیمَا أَدَّوْا إِلَیْهِمْ. اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِینَ مِنْ یَوْمِنَا هَذَا إِلَى یَوْمِ الدِّینِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّیَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَکَ مِنْهُمْ. صَلَاةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِیَتِکَ، وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِی رِیَاضِ جَنَّتِکَ، وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ کَیْدِ الشَّیْطَانِ، وَ تُعِینُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوکَ عَلَیْهِ مِنْ بِرٍّ، وَ تَقِیهِمْ طَوَارِقَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ إِلَّا طَارِقاً یَطْرُقُ بِخَیْرٍ. وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَکَ، وَ الطَّمَعِ فِیمَا عِنْدَکَ وَ تَرْکِ التُّهَمَةِ فِیمَا تَحْوِیهِ أَیْدِی الْعِبَادِ لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَیْکَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْکَ، وَ تُزَهِّدَهُمْ فِی سَعَةِ الْعَاجِلِ، وَ تُحَبِّبَ إِلَیْهِمُ الْعَمَلَ لِلْآجِلِ، وَ الِاسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ وَ تُهَوِّنَ عَلَیْهِمْ کُلَّ کَرْبٍ یَحِلُّ بِهِمْ یَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا وَ تُعَافِیَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا، وَ کَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِیهَا وَ تُصَیِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِیلِ الْمُتَّقِینَ.
صلوات و درود بر تصدیق کنندگان رسولان
خدایا، با آمرزش و خشنودی خود، از مردم روی زمین یادی کن؛ آنان که پیرو پیامبران بودند و هنگامی که دشمنان رسالت آن فرستادگان را دروغ پنداشتند، نادیده به راستی و درستیِ رسالت ایشان گواهی دادند.
و در هر زمان، از دوران آدم تا محمد ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ چون پیامبرانی فرستادی و راهنمایانی برانگیختی که پیشوایان هدایت بودند، و رهبرانِ اهل پرهیزگاری ـ که بر همه‌شان سلام و درود باد ـ به سبب حقایق ایمان و از سَرِ شوق به پیامبران رو کردند.
خدایا، یارانِ محمد را یاد کن؛ به ویژه آنان که حقِ با او بودن را ادا کردند، و در یاری‌اش به خوبی کوشیدند، و او را مدد رسانیدند و به دیدارش شتافتند، و در پذیرش دعوت او بر یکدیگر پیشی گرفتند، و چون پیامبر دلایلِ روشن رسالتِ خود را به آنان گفت، به گوش جان پذیرا گشتند.
آن گاه برای آشکار کردن دعوت او، از زن و فرزندانِ خویش بریدند و با پدران و پسرانِ خود جنگیدند تا پایه‌های پیغمبری‌اش را محکم سازند. و سرانجام، به برکتِ وجودش پیروز شدند.
و یاد کن از کسانی که دل‌هاشان در گرو محبت او بود و در بازار مودّت او به تجارتی دل بسته بودند که زیان و کسادی در آن راه نداشت،
و چون به ریسمانِ دعوت او چنگ زدند، خاندان و قبیله‌شان از آنان دور شدند، و آن گاه که در سایه‌ی پیوند او آرمیدند، خویشان و بستگان پیوند از ایشان بریدند.
اینک، خدایا، آنچه را آنان برای تو و در راه تو از دست نهادند، از چشم عنایت خود دور مدار و به خشنودی خود خشنودشان ساز؛ چون مردم را به پیروی از دین تو گرد آوردند و در فراخواندن مردم به سوی تو، با فرستاده‌ات هم آواز و همراه شدند.
و به آنان که دیار خویش را رها کردند و از زندگی راحت جدا شدند و به سختی در افتادند، پاداش نیک عطا فرما. نیز آن گروه از ستم دیدگان را که در راه یاری دین خود بر شمارشان افزوده‌ای، چنان پاداشی ده.
خدایا، بهترین پاداش خود را به آن گروه رسان که در نیکوکاری پیرو یاران محمد بودند؛ همانان که می‌گفتند: «ای پروردگار ما، ما را و برادرانِ ما را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند، بیامرز»؛
گروهی که رهروِ یاران رسول شدند و در پی هدف ایشان به راه افتادند و مانند آنان زندگی کردند؛
هیچ تردیدی اندیشه و بینش آنان را به بیراه نبرد، و هیچ شکّی در دلشان پدید نیامد تا ایشان را در پیروی از آثار و نشانه‌های تابناک هدایت آن یاران باز دارد،
بلکه پشتیبان و یاور آنان‌اند؛ ایشان را پیروی می‌کنند و به هدایت‌شان راه می‌پویند؛ از جان و دل کردار و گفتارشان را می‌پذیرند و به آنچه از ایشان رسیده است، بدگمان نیستند.
خدایا، بر تابعان و زنان و فرزندان‌شان و هر یک از ایشان که از تو فرمانبری کند، از امروز تا روز واپسین درود فرست؛
درودی که با آن ایشان را از نافرمانی خود باز داری، و باغ‌‌های بهشت را به رویشان بگشایی، و از نیرنگِ شیطان نگاه‌شان داری، و در هر کار نیک که از تو مدد خواهند، یاری‌شان کنی، و از حادثه‌های روز و شب، جز آنچه خیرشان در آن است، در امان داری؛
درودی که با آن امید به خود را در دلِ ایشان پدید آوری تا به آنچه نزد توست دل بدهند، و از آنچه در دست دیگر بندگان است، دل بردارند و به آن بدگمان نشوند.
چنان کنی که تو را بخوانند و از تو بخواهند و از تو بیم داشته باشند، و به خوشی‌های زودگذر این جهان بی‌علاقه‌شان سازی، و شوق کار کردن برای آن جهان، و آمادگی برای بعد از مرگ را در دلشان اندازی،
و سختی و اندوخ روز جان کندن را بر آنان آسان کنی،
و ایشان را از رویدادهای وحشت‌زای قیامت و آتشِ طاقت‌سوز دوزخ و بسیار ماندن در آن، به سلامت داری،
و به جایگاه امن و آسایش پرهیزگاران رهسپار گردانی.
و در هر زمان، از دوران آدم تا محمد ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ چون پیامبرانی فرستادی و راهنمایانی برانگیختی که پیشوایان هدایت بودند، و رهبرانِ اهل پرهیزگاری ـ که بر همه‌شان سلام و درود باد ـ به سبب حقایق ایمان و از سَرِ شوق به پیامبران رو کردند.
خدایا، یارانِ محمد را یاد کن؛ به ویژه آنان که حقِ با او بودن را ادا کردند، و در یاری‌اش به خوبی کوشیدند، و او را مدد رسانیدند و به دیدارش شتافتند، و در پذیرش دعوت او بر یکدیگر پیشی گرفتند، و چون پیامبر دلایلِ روشن رسالتِ خود را به آنان گفت، به گوش جان پذیرا گشتند.
آن گاه برای آشکار کردن دعوت او، از زن و فرزندانِ خویش بریدند و با پدران و پسرانِ خود جنگیدند تا پایه‌های پیغمبری‌اش را محکم سازند. و سرانجام، به برکتِ وجودش پیروز شدند.
و یاد کن از کسانی که دل‌هاشان در گرو محبت او بود و در بازار مودّت او به تجارتی دل بسته بودند که زیان و کسادی در آن راه نداشت،
و چون به ریسمانِ دعوت او چنگ زدند، خاندان و قبیله‌شان از آنان دور شدند، و آن گاه که در سایه‌ی پیوند او آرمیدند، خویشان و بستگان پیوند از ایشان بریدند.
اینک، خدایا، آنچه را آنان برای تو و در راه تو از دست نهادند، از چشم عنایت خود دور مدار و به خشنودی خود خشنودشان ساز؛ چون مردم را به پیروی از دین تو گرد آوردند و در فراخواندن مردم به سوی تو، با فرستاده‌ات هم آواز و همراه شدند.
و به آنان که دیار خویش را رها کردند و از زندگی راحت جدا شدند و به سختی در افتادند، پاداش نیک عطا فرما. نیز آن گروه از ستم دیدگان را که در راه یاری دین خود بر شمارشان افزوده‌ای، چنان پاداشی ده.
خدایا، بهترین پاداش خود را به آن گروه رسان که در نیکوکاری پیرو یاران محمد بودند؛ همانان که می‌گفتند: «ای پروردگار ما، ما را و برادرانِ ما را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند، بیامرز»؛
گروهی که رهروِ یاران رسول شدند و در پی هدف ایشان به راه افتادند و مانند آنان زندگی کردند؛
هیچ تردیدی اندیشه و بینش آنان را به بیراه نبرد، و هیچ شکّی در دلشان پدید نیامد تا ایشان را در پیروی از آثار و نشانه‌های تابناک هدایت آن یاران باز دارد،
بلکه پشتیبان و یاور آنان‌اند؛ ایشان را پیروی می‌کنند و به هدایت‌شان راه می‌پویند؛ از جان و دل کردار و گفتارشان را می‌پذیرند و به آنچه از ایشان رسیده است، بدگمان نیستند.
خدایا، بر تابعان و زنان و فرزندان‌شان و هر یک از ایشان که از تو فرمانبری کند، از امروز تا روز واپسین درود فرست؛
درودی که با آن ایشان را از نافرمانی خود باز داری، و باغ‌‌های بهشت را به رویشان بگشایی، و از نیرنگِ شیطان نگاه‌شان داری، و در هر کار نیک که از تو مدد خواهند، یاری‌شان کنی، و از حادثه‌های روز و شب، جز آنچه خیرشان در آن است، در امان داری؛
درودی که با آن امید به خود را در دلِ ایشان پدید آوری تا به آنچه نزد توست دل بدهند، و از آنچه در دست دیگر بندگان است، دل بردارند و به آن بدگمان نشوند.
چنان کنی که تو را بخوانند و از تو بخواهند و از تو بیم داشته باشند، و به خوشی‌های زودگذر این جهان بی‌علاقه‌شان سازی، و شوق کار کردن برای آن جهان، و آمادگی برای بعد از مرگ را در دلشان اندازی،
و سختی و اندوخ روز جان کندن را بر آنان آسان کنی،
و ایشان را از رویدادهای وحشت‌زای قیامت و آتشِ طاقت‌سوز دوزخ و بسیار ماندن در آن، به سلامت داری،
و به جایگاه امن و آسایش پرهیزگاران رهسپار گردانی.
تاریخ : چهارشنبه 89/6/31 | 1:1 صبح | نویسنده : سیدمرتضی ناصری کرهرودی | نظرات ()
