حقانیت شیعه

معجزه ای بنام ابن بابویه نویسنده: جوادزاده - 1396/3/9

ابن بابویه  یا شیخ صدوق یکی از عالمان بزرگ اسلام است که نحوه ی  تولد و کشف غیر عادی مزار او را میتوان در ردیف معجزات تاریخ اسلام به حساب آورد و جای بسی حیرت و شگفتی خواهد بود اگر بدانیم که مزار او اکنون که بیش از هزار سال از وفاتش میگذرد گم نگشته و به نام خود او نشاندار است و جالب است بدانیم که او را در وسط یکدشت بزرگ بنام ری و در یک مکان بی نام و نشان دفن کردند اما با گذشت زمان ، محل دفن او تبدیل به یک قبرستان بزرگ شد و اکنون این مکان  فقط به برکت پیکر او بیش از هزار سال پابرجا مانده و به شهرت رسیده است و قبرستان ابن بابویه مشهور و زبانزد عامه مردم ایران است و بقای هزار ساله ی این قبرستان بزرگ و معروف فقط به یمن وجود مزار این بزرگ مرد است و مطالعه ی سرگذشت او گواهی میدهد که وجود مبارک او به وضوح  هدیه ای الهی به مسلمانان بوده است.

براستی چه میشود که مزاری گمنانم که نه متعلق به پادشاه قدرقدرت و نه متعلق به صاحبان ثروت و مکنت بلکه به یک نویسنده و عالم ساده زیست متعلق بوده از ماورای تاریخ سر برآورده و گذشت سالهای طولانی نتوانسته است آن را نابود ساخته و از یادها به فراموشی بسپارد؟

ابن بابویه (ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق) صاحب کتاب من لایحضره الفقیه است . این کتاب ارجمند یکی از چهار کتاب معتبر شیعیان است که حدود 6000 هزار حدیث در آن نقل شده است. (بطور دقیق 5963 حدیث)

معنای نام  کتاب فوق این است: کسی که فقیه نزد او حضور ندارد.

شیخ صدوق این کتاب را با تقاضای یکی از سادات شهر بلخ نوشته است. او از شیخ درخواست کرده بود که کتابی در علم فقه بنویسد که مورد استفاده کسانی که به فقیه دسترسی ندارند قرار بگیرد. این کتاب کتابی است که در فقه و حلال و حرام و قوانین و مقررات شرع نوشته شده است. 

 اِبنِ بابُوَیْه در سال 306 قمری در قم متولد و در سال 381 قمری در  شهر ری وفات یافت. او هنگام وفات 75 سال داشت که همه ی عمر خویش را برای تحقیق و تالیف کتابهایش سپری کرد. اکنون که سال 1438 قمری است 1057 سال از وفات این عالم بزرگ میگذرد.

کشف معجزه آسای مزار این انسان پر رمز وراز پس از گذشت 800 سال از وفاتش :

پیش از زمان ناصرالدین شاه، قبرستان ابن بابویه کشتزار و باغ بسیار وسیعی بوده‌، اما در پی کشف جسد سالم فردی در سردابی زیر آن باغ و به دست آمدن سنگی درون سرداب که آشکارا نشان می‌داد پیکر از آن شیخ صدوق است که بیش از 800 سال پیش در گذشته‌ است، بقعه شیخ صدوق  رابر آن مزار احداث می‌کنند.

محمد باقر خوانساری در کتاب روضات الجنات در این باره نوشته است:

 در حدود 1238 قمری و در عهد فتحعلی شاه قاجار مرقد شریف صدوق که در اراضی ری قرار دارد از کثرت باران خراب شد و رخنه‌ای در آن پدید آمد. به جهت تعمیر و اصلاح آن اطرافش را می‌کندند؛ پس به سردابی که مدفنش بود برخوردند، هنگامی که وارد سرداب شدند، با جسدی عریان مواجه شدند. این خبر به سرعت در تهران منتشر شد و به گوش سلطان وقت رسید، وی با جمعی از بزرگان و امنای دولت به جهت مشاهده حضوری به محل آمدند. جمعی از علما و اعیان دولت داخل سرداب شدند و صدق قضیه را به رأی‌العین مشاهده کردند. پس از آن وی دستور تعمیر و تجدید بنا و تزئینات آن بقعه را صادر کرد.

تولد شیخ صدوق در سال 306 قمری همزمان با آغاز نیابت سومین نائب خاص امام زمان یعنی حسین بن روح بوده است. پدر گرامی ایشان یعنی علی بن حسین بن موسی بن بابویه در زمان امام حسن عسکری و امام زمان میزیسته و مورد احترام آن امامان بوده است و این از بلندی مقام او و فرزندش حکایت دارد.

متولد به دعای امام  زمان (ع):

درباره? تولد شیخ صدوق در کتاب‌های شیعه آمده‌است که پدر او بعد از گذشت 50 سال از عمرش، دارای فرزند نشده بود. از این رو برای حسین بن روح سومین نائب امام زمان نامه می‌نویسد و از او تقاضا می‌کند که درخواست او را به امام برساند. در جواب این نامه، امام علیه السلام برای پدر شیخ صدوق می‌نویسد: «از خداوند خواستم دو پسر روزی ات کند که وجودشان، خیر و برکت باشد.» از این رو وی «متولد به دعای امام زمان» نیز خوانده می‌شود.

و اکنون هزار سال است که کتاب ارزشمند او یکی از چهار کتاب مرجع علمای شیعه و مبنای قابل اعتمادی برای فقهای شیعه برای دریافت تعالیم ناب و ارزشمند ائمه اطهار است .

از سالهای دور و نزدیک ، شهدا ، علما ، هنرمندان ، شاعران ، مبارزان و آزادمردان زیادی در کنار این مرد بزرگ آرمیده اند که هرکدام یادآور گوشه ای از تاریخ پر رمز وراز این کشور پهناور هستند. برای همه ایشان از درگاه خداوند آمرزنده و مهربان ، مغفرت طلب میکنیم. 

برای علو درجات این عالم بزرگ فاتحه ای قرائت فرمایید و از روح بلند ایشان برای تعالی جان خویش استمداد نمایید