حقانیت شیعه

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لِیَ الْعَافِیَةَ مِنْ دَیْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِی، وَ یَحَارُ فِیهِ ذِهْنِی، وَ یَتَشَعَّبُ لَهُ فِکْرِی، وَ یَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِی وَ أَعُوذُ بِکَ، یَا رَبِّ، مِنْ هَمِّ الدَّیْنِ وَ فِکْرِهِ، وَ شُغْلِ الدَّیْنِ وَ سَهَرِهِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنِی مِنْهُ، وَ أَسْتَجِیرُ بِکَ، یَا رَبِّ، مِنْ ذِلَّتِهِ فِی الْحَیَاةِ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَجِرْنی مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ کَفَافٍ وَاصِلٍ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْجُبْنِی عَنِ السَّرَفِ وَ الِازْدِیَادِ، وَ قَوِّمْنِی بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ، وَ عَلِّمْنِی حُسْنَ التَّقْدِیرِ، وَ اقْبِضْنِی بِلُطْفِکَ عَنِ التَّبْذِیرِ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِی، وَ وَجِّهْ فِی أَبْوَابِ الْبِرِّ إِنْفَاقِی، وَ ازْوِ عَنِّی مِنَ الْمَالِ مَا یُحْدِثُ لِی مَخِیلَةً أَوْ تَأَدِّیاً إِلَى بَغْیٍ أَوْ مَا أَتَعَقَّبُ مِنْهُ طُغْیَاناً. اللَّهُمَّ حَبِّبْ إِلَیَّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ، وَ أَعِنِّی عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصَّبْرِ وَ مَا زَوَیْتَ عَنِّی مِنْ مَتَاعِ الدُّنْیَا الْفَانِیَةِ فَاذْخَرْهُ لِی فِی خَزَائِنِکَ الْبَاقِیَةِ وَ اجْعَلْ مَا خَوَّلْتَنِی مِنْ حُطَامِهَا، وَ عَجَّلْتَ لِی مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِکَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِکَ وَ ذَرِیعَةً إِلَى جَنَّتِکَ، إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْکَرِیمُ.

نیایش آن حضرت در یاری خواستن برای پرداخت وام

خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا رهایی بخش از وامی که چهره‌ام را افسرده و غمگین سازد، و اندیشه‌ام را بیاشوبد، و فکرم را پریشان گرداند، و روزگاری دراز مرا به کوشش وا دارد.
پناه می‌برم به تو از اندوه و اندیشه‌ی بدهکاری، و دل‌نگران بودن و بی‌خوابی کشیدن برای آن. پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا از رنجِ وام در پناه آور. پروردگارا، در برابر ذلّتِ وامداری در زندگی و پیامدهای آن پس از مردن، امید من به پشتیبانیِ توست. پس بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا به مالی سرشار، یا مالی به اندازه و پیوسته، یاری فرما.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا از اسراف و زیاده‌روی به دور دار، و با بخشش و میانه روی راه اعتدال بنمای. چنان کن که در کار خود اندازه نگه دارم و به لطف تو مال خود را بیهوده خرج نکنم. روزی‌ام را پیوسته از راه‌های حلال بر من روان گردان، و انفاق مرا در راه‌کارهای نیک انداز، و مالی را که برای من خود بزرگ بینی آورد یا به ستم مُنجر شود و یا به سرکشی انجامد، از من بستان.
خدایا، چنان کن که همنشینی با فقیران خوشایند من باشد، و مرا در هم صحبتی با آنان، سینه‌ای گشاده و خیالی آسوده عنایت کن.
آنچه از مال و ثروتِ‌این جهانِ زود گذر را که از من گرفته‌ای، در گنجینه‌های باقیِ خود ذخیره نما،
و آن بهره‌ی بی‌مقدار دنیوی را که به من ارزانی داشته‌ای و در این جهان عطا فرموده‌ای دستاویزی برای رسیدن به رحمتت و پیوستن به مقام قُرب و داخل شدن به بهشت خود قرار ده، که تو احسان بزرگ داری، و تو بخشنده‌ی بزرگواری.