حقانیت شیعه

خدایا، ستایش برای توست که می‌دانی و می‌پوشانی، و با این که از باطنِ همه خبر دار، عافیت می‌بخشی. هر یک از ما چون خود را به عیب و کاستی آلود، او را مشهور خاص و عام نساختی، و چون دست خود را به زشت‌ها گشود، رسوایش نخواستی، و چون در پنهان بدی‌ها را مرتکب شد، آن‌ها را آشکار نکردی.
چه بسا نهی تو را که مرتکب شده‌ام، و چه بسا امر تو را که از آن سر پیچیده‌ایم، در حالی که تو ما را بر آن امر و نهی آگاه کرده بودی. چه بسا گناهان که انجام داده‌ایم و بسا خطاها که از ما سر زده است و تنها تو از آنها باخبر گردیده‌ای، نه دیگر بینندگان، و تو بیش از دیگران بر افشای آنها توانا بودی. عافیت تو برای ما، پرده‌ای بود در برابر چشمان‌شان، و سدّی بر سَرِ راه گوش‌هاشان.
چنان کن که آن اسباب شرمندگی ما که پوشیده داشته‌ای، و آن زشتی و عیب که پنهان نموده‌ای، پندی باشد برای ما، و ما را از بد رفتاری و آلوده شدن به گناه باز دارد، و مایه‌ی کوششی شود برای رسیدن به توبه‌ی معصیت زدا، و در آمدن به راه پسندیده.
وقتِ این کوشش را نزدیک ساز و ما را به غفلت دچار مکن؛ چرا که ما روی نیاز به درگاه تو آورده‌ایم و از گناهان به سوی تو باز گردیده‌ایم.
خدایا، درود فرست بر محمد و خاندان او که ایشان را از میان آفریدگانت برگزیده‌ای، ناب‌ترینِ مردمان و پاکیزگان‌اند، و چنان کن که ما، آن سان که خود فرمان داده‌ای، گفته‌هایشان را به گوش جان بشنویم و حُکمشان را فرمان بریم.