حقانیت شیعه

ستایش برای خداست که به آنچه فران می‌رانَد خشنودم، و گواهی می‌دهم که خدا روزیِ بندگانش را به عدالت قسمت نموده و با همه‌ی آفریدگانش به فضل و احسان رفتار کرده است.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا به آنچه به دیگران عطا کرده‌ای میازمای، و آنان را به آنچه از من باز داشته‌ای، به آفتِ سرکشی و تکبّر دچار مکن، تا سبب شود بر آفریدگانت رشک بَرَم و حکم تو را خوار شُمُرَم.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا به آنچه برایم مقدر نموده‌ای، دلخوش کن، و سینه ی مرا در برابر آنچه وسیله ی تقدیر توست، فراخ ساز، و به من چنان اطمینانی بخش که با تکیه بر آن، اقرار کنم قضای تو جز به نیکی روان نگشته است، و تو را بیش‌تر در برابر آنچه از من باز داشته‌ای سپاس گویم تا در برابر آنچه به من ارازنی کرده‌ای.
مرا باز دار از این که انسان بینوا را فرومایه پندارم، یا گمان کنم که انسانِ توانگر فضل و برتری دارد؛ زیرا شریف کسی است که فرمانبرداری تو او را شرافت بخشیده باشد، و عزیز کسی است که از بندگیِ تو عزّت یافته باشد.
پس بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از ثروتی بی‌فنا بهره‌مند ساز، و به عزّتی پایدار مدد فرما، و از سلطه‌ای جاودانه برخوردار نما، که تو آن یکتای یگانه‌ی بی‌نیازی که نه فرزندی آورده‌ای و نه فرزند کسی بوده‌ای، و هیچ کس همتای تو نیست.