شرفخان بدلیسی
شرفالدین بن شمسالدین بـِدلیسی معروف به شرفخان بدلیسی (945 قمری- درگذشت: 1599 میلادی) یکی از تاریخنگاران ایرانی است که در مورد تاریخ کردان کتابی به فارسی نوشتهاست.
کتاب او به نام شرفنامه، تاریخ مفصل کردستان، که به زبان فارسی نوشته شده از منابع اصلی تاریخی مربوط به قوم کرد بشمار میآید. وی شرفنامه را در 1597 میلادی به پایان رساند.
زندگی[ویرایش]
شرفخان در کرهرود (بین قم و همدان) زاده شد.[1] نیاکان او امیران ایل روژکی بودند که در سال 1543 میلادی بر منطقه بتلیس (در کردستان ترکیه) فرمان میراندند. اسکندربیک منشی در ذکر امرای نامدار شاه طهماسب، به فرمانروایی شرف خان روزکی (روژکی) بر تنکابن اشاره کردهاست[2]. رابینو نیز در ذکر فرمانروایان صفویِ حاکمِ تنکابن، از شرف الدین نام برده است. [3]
دگرگونیهای سیاسی باعث شد تا پدر او، امیر شمسالدین بن شرفالدین به ایران مرکزی مهاجرت کند. شرفخان در سن نه سالگی به دربار شاه تهماسب یکم راه یافت. شرفخان به مدت بیست سال در استانهای گوناگون ایران به عنوان والی منصب داشت. در سال 1576 به مرکز فراخوانده شد و به همراه 600 خانوار از ایل و خانواده خود به ماموریتی به سوی منطقه وان (ترکیه امروزی) فرستاده شد. خسرو پاشا، فرماندار وان، از ترس ورود فرستادگان به دربار سلطان مراد سومگریخت. شرفخان بدینوسیله فرمانروایی موروثی بر بتلیس و منطقه موش را بدست آورد.
منابع[ویرایش]
ویکیپدیای آلمانی.