اثبات حقانیت تشیع با کتب اهل سنت + اسناد اینترنتی)(پاسخ به9 شبهه)

آیا توسل شرک است؟! (جدید)

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
در سال های اخیر به دلیل شبهه افکنی های گسترده ی وهابیون از طریق شبکه های ماهواره ای و سایت های اینترنتی و... و عدم موضع گیری مناسب علمای اهل سنت ، وهابیون موفق شده اند عقیده ی وهابیت را به نام اهل سنت ارائه دهند و اهل سنت را ناخواسته وهابی بکنند!
إن شاء الله قصد داریم در این مقاله به حول و قوه ی الهی به شبهات توحیدی وهابی ها پاسخ بدهیم.
فهرست
شبهه ی اول:
مذهبی به نام وهابیت وجود ندارد و شیعیان به خاطر فراری دادن مردم از خداپرستی ، این غول را تراشیده اند!
شبهه ی دوم:
صدا زدن غیر خدا ، درخواست از او و توسل به او ، شرک است به شهادت آیات قرآن !
شبهه ی سوم:
صدا زدن غیر خدا ، درخواست از او و توسل به او ، اگر شرک نباشد ، حداقل بدعت است چون نه آیه ای درباره ی مشروعیت آن وجود دارد و نه روایتی !
شبهه ی چهارم:
صدا زدن غیر خدای مرده ، درخواست از او و توسل به او ، شرک است زیرا کسی که چنین اعتقادی داشته باشد ، صفت الهی سماع کل اصوات را به من دون الله تعمیم داده است.
شبهه ی پنجم:
به شهادت قرآن ، مردگان نمی شوند فلذا توسل به آنها و مدد خواهی از آنها کاری عبث و بیهوده است و اگر کسی ادعا کند که مردگان می شنوند به قرآن کافر شده است.
شبهه ی ششم:
شیعیان می گویند اهل بیت علیهم السلام صداها را در سطح وسیعی به اذن الله می شنوند ، در حالی که خداوند چنین اذنی به کسی نداده است و شیعیان به خداوند دروغ می بندند.
شبهه ی هفتم:
توسل کردن به مرده ، بدعت است چون نه در قرآن آمده و نه در سیره ی پیامبر (ص) ، اصحاب ، تابعین ، اهل بیت و ائمه ی چهار گانه مشاهده شده است.
شبهه ی هشتم:
گیریم که درخواست از غیر خدا مطلقا جایز است ولی این محدودیت هایی دارد! در واقع درخواست های گنده ای که شیعیان از امامانشان میکنند مثل درخواست شفا ، شرک است.
شبهه ی نهم:
ساخت گنبد و بارگاه ، بدعت و شرک است ؛ چون نه قرآن ، نه سنت ، نه صحابه ، نه تابعین ، نه اهل بیت ، هیچ یک آن را جایز نشمرده اند.
&&&&&___________________________________________________________________&&&&&
شبهه ی اول:
مذهبی به نام وهابیت وجود ندارد و شیعیان به خاطر فراری دادن مردم از خداپرستی ، این غول را تراشیده اند!
قابل انکار نیست که بیشترین تعداد فریب خوردگان اهل سنت (وهابی زدگان) ، آنهایی هستند که به وجود وهابیت اعتقادی ندارند و این عقیده ی باطلی که توسط وهابیون به آنها رسیده است را عقیده ی اهل سنت میدانند! فلذا قبل از هرچیز واجب است که از زبان علمای اهل سنت و وهابیت ، وجود مذهب وهابیت را اثبات بکنیم که در مقاله ای جدا به آن پرداخته ایم:
http://www.alsonnat.blogfa.com/post/60
شبهه ی دوم:
صدا زدن غیر خدا ، درخواست از او و توسل به او ، شرک است به شهادت آیات قرآن !
توضیح شبهه: وهابیون می گویند خداوند خواندن من دون الله را در قرآن ، شرک دانسته است از جمله در غافر/60 - یونس/18 - زمر/3 - رعد/16 - احقاف/5و6 - نحل/20و21 - جن/18و20 - اسراء/56 - اعراف/194 - فاطر/13و14 - فاتحه/5 - بقره/186
در واقع این آیات از سه حال خارج نیستند:
1. یا در مورد عبادت غیر خدا هستند.
2. یا خواندن معبودانی غیر از خدا هستند.
3. یا اشاره به خواندن فقط خدا هستند.
وهابیون میگویند قرآن، مطلق دعوت و نداى غیر خدا را عبادت خوانده است، بنابراین هر کسى پیامبر و یا شخص صالحى را بخواند یا بگویـد: درباره ى حاجت من شفاعت کن و مانند این ها، در این صورت این شخص با این گفتار ، او را عبادت کرده است. و حقیقت پرستش جز خواندن چیزى نیست ، در نتیجه چنین دعوت گرى، غیر خدا را پرستیده و مشرک شده است!!
اینکه معنای دعوت در قرآن به طور مطلق عبادت باشد این از افترائات وهابیون بر قرآن است ، چون:
قرآن از زبان حضرت نوح (ع) میفرماید:
قالَ رَبِّ إِنِّى دَعَوتُ قَومى لَیْلاً وَنَهاراً نوح/5
گفت: پروردگارا! من شب و روز قوم خودم را (به سوى تو) دعوت کردم.
آیا میتوان گفت که حضرت نوح علیه السلام ، قومشان را می پرستیدند؟!
یا می فرماید:
إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَى أَحَدٍ وَالرَّ‌سُولُ یَدْعُوکُمْ فِی أُخْرَ‌اکُمْ. آل عمران/ 153
[یاد کنید] هنگامى را که در حال گریز [از کوه]‌ بالا مى‌رفتید و به هیچ کس توجه نمى‌کردید؛ و پیامبر،از پشت سرتان،شما را به فریاد مى‌خواند... .
آیا میتوان گفت که حضرت رسول (ص) ، صحابه را می پرستیدند؟!
یا از زبان شیطان چنین نقل می کند:
وَما کانَ لِى عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطان إِلاّ أَنْ دَعَوتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لى... ابراهیم/22
... من بر شما تسلطی نداشتم جز اینکه شما را دعوت کردم و شما هم مرا اجابت کردید ...
آیا میتوان گفت که شیطان ، پیروانش را میپرستد؟!
با این مقدمه ، به بررسی آیات فوق الذکر می پردازیم:
آیه ی 60 غافر:
وَقَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ
اولا: معنای ادعونی در این آیه به معنای عبادت است به گواه ادامه ی آیه _ یستکبرون عن عبادتی
ثانیا: این آیه ربطی به شرک ندارد مگر اینکه کسی بخواهد مطلق خواندن را عبادت معنا کند که پیش تر بطلان آن را ثابت کردیم.
ثالثا: اثبات شیء نفی ما عدا نمی کند. بر فرض که معنای دعا در آیه ی فوق ، خواندن باشد باز هم دلالت بر شرک شیعه نمی کند ؛ زیرا آیه نگفته است که فقط خدا را بخوانید بلکه از ظاهر آیه چنین برداشت می شود که خطابش به کسانی است که به خدا توجهی ندارند.
آیه ی 18 یونس:
وَیَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَضُرُّهُمْ وَلَا یَنْفَعُهُمْ وَیَقُولُونَ هَؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا یَعْلَمُ فِی السَّمَوَاتِ وَلَا فِی الْأَرْضِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ
و به جاى خدا ، چیزهایى را مى پرستند که نه به آنان زیان مى رساند و نه به آنان سود مى دهد . و مى گویند : «اینها نزد خدا شفاعتگران ما هستند .» بگو : «آیا خدا را به چیزى که در آسمانها و در زمین نمى داند ، آگاه مى گردانید ؟» او پاک و برتر است از آنچه ] با وى ] شریک مى سازند.
این آیه ربطی به خواندن ندارد و به وضوح می گوید که در مورد عبادت است.
آیه ی 3 زمر:
أَلَا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فِی مَا هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ کَاذِبٌ کَفَّارٌ
این آیه نیز ربطی به خواندن ندارد و درباره ی عبادت است.
دقت کنید که مشرکان گفته اند ما نعبدهم یعنی آنها را نمی پرستیم سپس با آوردن الّا ، استثنا کرده اند و چیزی را داخل در پرستش کرده اند !
جهت اثبات ادعای خود ، ترجمه ی سه تن از مترجمان بزرگ را در اینجا می آوریم:
مکارم: ... و دلیلشان این بود که اینها را نمی‏پرستیم مگر به خاطر اینکه ما را به خداوند نزدیک کنند...
فولادوند: ... ما آنها را جز براى اینکه ما را هر چه بیشتر به خدا نزدیک گردانند نمى‏پرستیم...
خرمشاهی : ... آنان را جز براى این نمى‏پرستیم که ما را با تقربى به خداوند نزدیک گردانند ...
آیه ی 16 رعد:
قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ ? قُلْ أَفَاتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِهِ أَوْلِیَاءَ لَا یَمْلِکُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفْعًا وَلَا ضَرًّا ? قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الْأَعْمَى? وَالْبَصِیرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِی الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ ? أَمْ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَکَاءَ خَلَقُوا کَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَیْهِمْ ? قُلِ اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
مشرک تراشان با استدلال به عبارت من دونه أولیاء می گویند شیعه مشرک است!
حقیقت این است که منظور از أولیاء در این آیه ، خدایان است زیرا در ابتدای آیه می گوید خدای آسمان ها و زمین کیست؟ و سپس در سطر دوم می گوید أم جعلوا للّه شرکاء؟
جهت اطلاع وهابیان عرض میکنیم که خداوند در آیه ی 55 مائده می فرمایند:
إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ
آیات 5 و 6 أحقاف:
وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن یَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا یَسْتَجِیبُ لَهُ إِلَى یَومِ الْقِیَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ ?5? وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ کَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَکَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ کَافِرِینَ ?6?
نکته ی اول:
در آیه ی فوق ، دعا به معنی عبادت میباشد چنانکه آیه ی 6 میگوید. بسیاری از مترجمانی هم که دعا در این آیه را خواندن معنی کرده اند ، من دون الله را معبود معنا کرده اند مثل حضرت آیت الله مکارم حفظه الله
نکته ی دوم:
آیه ی فوق میگوید ویژگی این من دون الله ها این است که:
لَّا یَسْتَجِیبُ لَهُ إِلَى یَومِ الْقِیَامَةِ _ تا قیامت جواب نمی دهند.
در حالیکه پیامبر (ص) و امامان شفا میدهند به اقرار علمای اهل سنت و مدارکی که از پرونده ی شفا یافتگان در دست است !
آیات 20 و 21 نحل:
وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ لاَ یَخْلُقُونَ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ ?20? أَمْواتٌ غَیْرُ أَحْیَاء وَمَا یَشْعُرُونَ أَیَّانَ یُبْعَثُونَ ?21?
این آیه نیز درباره ی عبادت است و یا درباره ی خواندن معبود می باشد زیرا :
آیه ی 191 اعراف میفرماید: أَیُشْرِکُونَ مَا لاَ یَخْلُقُ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُون
آیه ی 22 نحل می فرماید: إِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَالَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنکِرَةٌ وَهُم مُّسْتَکْبِرُونَ ?22?
به وضوح مشاهده می شود که خطاب آیه به مشرکان است.
آیات 18 و 20 جن:
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا ?18?
قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّی وَلَا أُشْرِکُ بِهِ أَحَدًا ?20?
این آیات هم درباره ی عبادت است چون :
اولا: در مورد مسجد است و مسجد محل عبادت.
ثانیا: بسیار شبیه آیه ی 110 کهف است که می فرماید: وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا
آیه ی 56 اسراء:
قُلِ ادْعُواْ الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلاَ یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنکُمْ وَلاَ تَحْوِیلًا ?56?
خطاب آیه به کسانی است که معبود خود را خدا می پنداشتند _ الَّذِینَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ...
آیه ی 194 اعراف:
إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُکُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لَکُمْ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ ?194?
این آیه در حق مشرکان نازل شده است چنانچه آیه ی 191 میفرماید:
أَیُشْرِکُونَ مَا لاَ یَخْلُقُ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ ?191?
با نگاهی گذرا به آیات قبل و بعد آیه ی 194 ، این یقین به دست میآید که مراد از تدعون در تدعون من دون الله ، عبادت است اگر چه معنای دعای دوم یعنی فادعوهم صدا زدن و درخواست باشد.
آیات 13 و 14 فاطر:
یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ وَالَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا یَمْلِکُونَ مِن قِطْمِیرٍ ?13? إِن تَدْعُوهُمْ لَا یَسْمَعُوا دُعَاءکُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَکُمْ وَیَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکْفُرُونَ بِشِرْکِکُمْ وَلَا یُنَبِّئُکَ مِثْلُ خَبِیرٍ ?14?
در آیات فوق ، خداوند ، معبودهای مشرکان را با خود مقایسه می کند فلذا معنای تدعون من دونه در آیه ی 13 ، عبادت است اگرچه معنای تدعوهم و دعائکم در آیه ی 14 عبادت نباشد ولی خواندن معبود است.
آیه ی 5 فاتحه:
إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ
(خداوندا) فقط تو را می پرستیم و فقط از تو یاری می جوییم.
وهابیون با استدلال به این آیه ی شریفه ، میگویند از آنجایی که فقط باید از خدا یاری خواست فلذا یاری خواستن از غیر خدا شرک است!
قرآن می فرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ. بقره/153
آیا صبر و نماز غیر خدا هستند یا نه؟ اگر هستند ، پس آیا خداوند متعال ، نستجیر بالله به مومنان دستور شرک میدهد؟!
با توجه به آیه ی فوق میتوان فهمید که قضیه ، چیز دیگری است که آن را در آیه ی 14 لقمان میفهمیم:
أَنِ اشْکُرْ لِی وَلِوَالِدَیْکَ إِلَیَّ الْمَصِیرُ. لقمان/14
شکرگزار من و پدر و مادرت باش که بازگشت به سوى من است.
در این آیه، خداوند «شکر والدین» را عِدلِ «شکر خود» قرار داده است و این به معناى شرک در شکرگزارى نیست، بلکه با جمله «إلَىَّ المَصیر» به ما مى فهماند که شکر والدین در جهت شکر خداست و در مقابل آن نیست همین طور وقتی ما از کسی درخواستی میکنیم ، او را در کنار خدا قرار نمیدهیم بلکه درخواست ما در جهت درخواست از خداوند میباشد و شرک زمانی حاصل میشود که چیزی را در عرض چیز دیگر بدانیم و قرار بدهیم.
آیه ی 186 بقره:
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ ? أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ? فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ
و هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند [بگو] من نزدیکم و دعاى دعاکننده را به هنگامى که مرا بخواند اجابت مى‏کنم پس [آنان] باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آورند باشد که راه یابند.
وهابیون با استدلال به این آیه می گویند درخواست از غیر خدا جایز نیست و لزومی ندارد.
نکته ی اول: وهابیون تصور میکنند که خدا گفته است من نزدیکم پس من را بخوانید و نیازی به خواندن دیگری نیست! در حالی که حقیقت این است که این آیه زمانی نازل شد که بعضی از اعراب از پیامبر (ص) درباره ی خدا سوال کردند و گفتند آیا خدا نزدیک است تا آهسته با او مناجات کنیم یا دور است تا با صداى بلند او را بخوانیم؟!
تفسیر المنار محمد رشید رضا- در تفسیر آیه ی 186 سوره ی بقره
http://library.islamweb.net/newlibrary/display_book.php?idfrom=157&idto=...
نکته ی دوم: اثبات شیء نفی ما عدا نمی کند. آیه نگفته است که فقط خدا را بخوانید بلکه با توجه به آیات دیگر ، مشروعیت و مفید بودن خواندن من دون الله ثابت می شود از جمله آیات 97 و 98 یوسف و 64 نساء
شبهه ی سوم:
صدا زدن غیر خدا ، درخواست از او و توسل به او ، اگر شرک نباشد ، حداقل بدعت است چون نه آیه ای درباره ی مشروعیت آن وجود دارد و نه روایتی !
توسل فرزندان حضرت یعقوب (ع) به آن حضرت
یوسف/97 قالُوا یا أبانا اسْتَغْفِر لَنا ذُنُوبَنا اِنّا کُنّا خاطِئیْنَ
(فرزندان حضرت یعقوب ع) گفتند: ای پدر، از خدا بر تقصیرات ما طلب مغفرت کن که ما بر خطا بودیم.
یوسف/98 قالَ سَوْفَ أسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبّیْ إنَّهُ هُوَ الْغَفورُ الرَّحِیْمُ
گفت به زودی از درگاه خدا، برای شما مغفرت خواهم خواست، همانا او آمرزنده و مهربان است.
در آیات فوق ، به وضوح می بینیم که فرزندان حضرت یعقوب (ع) به آن حضرت متوسل می شوند و می گویند استغفر و نمی گویند اغفر و ایشان هم عمل آنها را تأیید میکنند و خداوند هم متذکر اشکالی نمیشود.
بخشش منافقین در گرو توسل به پیامبر (ص)
وَلَوْ أنَّهُمْ إذْ ظَلَمُوا أنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّاباً رَحیماً نساء/64
اگر ایشان وقتی به خودشان ظلم کردند نزد تو آیند پس از خداوند طلب بخشایش کنند ورسول خدا هم برای ایشان طلب بخشایش کند به تحقیق خداوند را توبه پذیر وبخشنده خواهند یافت.
آیه به وضوح می گوید که استغفار منافقین ، به تنهایی فایده ای ندارد بلکه بخشش زمانی صورت می پذیرد که رسول خدا (ص) هم برای آنها طلب بخشش کند (استغفر).
مدد خواهی حضرت عیسی (ع) از من دون الله
فَلَمَّا أَحَسَّ عیسى‏ مِنْهُمُ الْکُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصاری إِلَى اللَّهِ. آل عمران/52
چون عیسی دریافت قوم ایمان نمی آورند گفت که کیست با من دین خدا را یاری کند.
مدد خواهی ذو القرنین از من دون الله
فَأَعینُونی‏ بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَهُمْ رَدْما. کهف/95
شما با قوت بازو به من کمک کنید تا سدی محکم بین شما و آنها بسازم.
شفا یافتن صحابی نابینا در اثر توسل به پیامبر ص
شخص نابینایی نزد پیامبر (ص) آمد و گفت از خداوند بخواه تا مرا شفا دهد! پس پیامبر (ص) فرمودند آخرت بهتر است ولی آن مرد قبول نکرد تا اینکه پیامبر (ص) به وی امر فرمودند تا وضو گرفته و دو رکعت نماز بخواند و سپس این دعا را بخواند:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ وَأَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ ، یَا مُحَمَّدُ ، إِنِّی قَدْ تَوَجَّهْتُ بِکَ إِلَى رَبِّی فِی حَاجَتِی هَذِهِ لِتُقْضَى اللَّهُمَّ شَفِّعْهُ فِیَّ
این روایت را تعدادی از علمای اهل سنت تصحیح کرده اند از جمله ابواسحاق ، ترمذی ، ابن خزیمه ، حاکم نیشابوری و... :
شرح سنن الترمذی - کتاب الدعوات - باب فی دعاء الضیف - ح 3578 http://library.islamweb.net/newlibrary/display_book.php?flag=1&bk_no=56&...
فعلا تا این حد در اثبات مشروعیت توسل کافی است.
شبهه ی چهارم:
صدا زدن غیر خدای مرده ، درخواست از او و توسل به او ، شرک است زیرا کسی که چنین اعتقادی داشته باشد ، صفت الهی سماع کل اصوات را به من دون الله تعمیم داده است.
در ابتدا باید برای آن کسانی که به شیعه نسبت شرک می دهند یاد آور شویم که قرآن کریم می فرماید:
لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقى‏ إِلَیْکُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً. نساء/94
به کسانی که اظهار اسلام می کنند نگویید که شما مومن نیستید!
و نیز از نبی مکرم (ص) روایت است که اگر کسی لا اله الا الله را گفت ، داخل در اسلام شده و حقوق مسلمانی را دارا خواهد بود و حساب باطنش بر خداست. صحیح بخاری ، صحیح مسلم و...
http://library.islamweb.net/hadith/hadithServices.php?type=2&cid=66&sid=...
بعضی ها می گویند درست است که با شهادت بر وحدانیت خدا ، وارد اسلام می شود ولی با گفتن یا علی ، از اسلام خارج می شود!!
می گویم همه ی مسلمین در سلام نمازشان می گویند السلام علیک ایها النبی ! آیا اینها همه مشرک شده و از اسلام خارج می شوند؟!
و داریم که ابو بکر در هنگام دیدن پیکر مطهر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم گریه می کند و ایشان را می بوسد و می گوید : بِأَبِی أَنْتَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ
صحیح البخاری - کتاب الجنائز - باب الدخول علی المیت بعد الموت.. - ح 1171
http://library.islamweb.net/hadith/display_hbook.php?hflag=1&bk_no=146&p...