* شبلی شمیل (دانشمند مسیحی) :
«بدون تردید علی بن ابی طالب علیه السلام بزرگ بزرگان و تنها نسخه ای است که نمونه آن در غرب، شرق، گذشته و حال دیده نشده است » .
*جرج جرداق مسیحی در کتاب( الامام علی علیه السلام، صوت العدالة الانسانیه )
«آه! ای دنیا! چه می شد اگر قوای خود را جمع می کردی و توانت را برای بار دیگر در یک جا متمرکز می نمودی و درهرعصر و زمان یک نفرمانند علی علیه السلام را که در عقل و خرد و منطق و بیان و حماسه و شجاعت با او همپایه بود، برای بشریت به ارمغان می آوردی!»
*نرسیسیان یکی دیگر از فضلای مسیحی معتقد است: «اگر امروزه این خطیب بزرگ بر منبر کوفه پای می نهاد، می دیدید که مسجد کوفه با آن پهناوریش از سران و بزرگان اروپا موج می زد.آنان می آمدند تا روحشان را از دریای بی انتهای دانش او سیراب سازند»
*لامنس خاورشناس بلژیکی :
« برای عظمت علی (ع ) این بس که تمام اخبار و تواریخ علمی اسلامی ، از او سرچشمه می گیرد، اوحافظه و قوت شگفت انگیزی داشته ، هر یک از علماء و دانشمندان ، اخبار و احادیث خود را برای وثوق و اعتبار به او می رسانند.
علماء اسلام از مخالف و موافق ، از دوست و دشمن ، مفتخرند که گفتار خود را به علی مسند دارند،چه گفتار او حجت قطعی داشت و او باب مدینه علم بود و با روح کلی پیوستگی تام داشته است»
*ابن ابی الحدید از دانشمندان بزرگ سنی معتزله :
« چه بگویم درباره مردی که همه فضیلتها به او منتهی می شود و هر مکتب و هر گروهی خود را به اومنسوب می سازد. آری اوست رئیس همه فضیلتها …».
* اقبال لاهوری:
«علی علیه السلام سر نبوت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است » .
ای سر نبوت محمد ای وصف تو مدحت محمد بی تو نتوان به او رسیدن بی او نتوان به تو رسیدن.
*فخرالدین رازی، مفسر دانشمند و خبیر اسلامی، «هر کس در دین پسر ابوطالب را پیشوای خود قرار دهد، همانا رستگار شده است.چون پیامبر درباره اش فرمود: خدایا! علی هرگونه باشد، حق را بر محور وجودش بچرخان
*در صحیح مسلم آمده است: «دوست داشتن علی علیه السلام نشانه ایمان و دشمن داشتن او نشانه نفاق است » .
*کاردینو (دانشمند مسیحی) :
«علی آن قهرمان دردمند خونین دل و آن یکه سوار ژنده پوش و آن امام شهیدی است که صاحب روح ژرف است و رمز عذاب الهی در اعماق آن نهفته است »
*خطیب خوارزمی فقیه و ادیب مشهور مذهب حنفی :
« علی همان کسی است که شبانگاه در محراب از دل می خروشید و می گریست ، و روز با چهره خندان در گرد و غبار میدان جنگ فرو می رفت . دست او از زرد و سرخ بیت المال مسلمین تهی بود. او همان شکننده بتها بود هنگامی که بر دوش پیامبر پا نهاد. گویا همه مردم به سان پوستند و مغز، مولای ما علی است…».
