ابوعبدالله محمد ابن نعمان حارثی عکبری معروف به شیخ مفید در یازدهم ذی القعده 336 هجری در حوالی بغداد متولد شد. او نزد استادانی فراوان درس آموخت و از شاگردان شیخ صدوق بود.
شیخ مفید در رشتههای مختلف تلاش فراوان به خرج داد و نزدیک به دویست اثر تالیف کرد که میتوان گفت دائرةالمعارفی از تشیع را در خود دارند.
نجاشی که یکی از شاگردان بزرگ مکتب اوست 171 جلد کتاب از تالیفات شیخ را ذکر کرده است و به طور کلی آثار وی را در سه دسته فقه، علوم قرآنی و علم کلام و عقاید طبقهبندی کرده است.
از این میان، 20 اثر مربوط به امامت و فلسفه سیاسی امامت در شیعه و مقوله غیبت امام دوازدهم است.
شیخ مفید با اقتدار و احترام فراوان زندگی کرد و در سوم رمضان 413 هجری در بغداد در گذشت و با شرکت هشتاد هزار تن تشییع شد و در حرم امام جواد دفن گردید.
شیخ مفید از کسانی بود که با امام زمان(عج) در ارتباط بود و حدود 30 نامه برای او نوشته و او را در نامههایش برادر خود خطاب کرده است.
نامهای از طرف امام زمان(عج) برای شیخ فرستاده شد. امام در آن نامه شیخ را اینگونه خطاب فرمودند: این نامهای است به برادر راستگو و درستکار و دوست مخلص ما کسی که در یاری ما کوتاهی نکرده و وفا را رعایت کرده است.
در طول 30 سال، 30 توقیع و نامه از سوی دوازدهمین امام برای شیخ مفید نوشته شده است که در عنوان بسیاری این جمله دیده میشود "برادر گرامی و استوار، شیخ مفید"
یک بار شیخ مفید فتوایی را به طور غیر عمد به اشتباه جواب داد و امام زمان(عج) با پیغامی آن را اصلاح کرد.
پس از مدتی شیخ آگاه شد و در پی آن از دادن فتوا منصرف گردید ولی نامهای از سوی امام زمان(عج) رسید که در آن خطاب به شیخ نوشته بود: بر شماست که فتوا بدهید و بر ماست شما را استوار کرده و نگذاریم در خطا بیفتید.
درباره منزلت معنوی شیخ مفید همین بس که در خواب دید حضرت فاطمه (س) که دست امام حسن و امام حسین (ع) را در دست داشت به سراغ شیخ آمد و خطاب به شیخ گفت ای شیخ به این دو کودک فقه بیاموز.
ساعتی بعد حیرت شیخ برطرف شد. چرا که مادر سید مرتضی و سید رضی ـ دو عالم بزرگ شیعه ـ را دید که دست دو فرزند خود را در دست دارد و به سراغ او آمد و گفت ای شیخ به این دو کودک فقه یاد بده
شیخ مفید در رشتههای مختلف تلاش فراوان به خرج داد و نزدیک به دویست اثر تالیف کرد که میتوان گفت دائرةالمعارفی از تشیع را در خود دارند.
نجاشی که یکی از شاگردان بزرگ مکتب اوست 171 جلد کتاب از تالیفات شیخ را ذکر کرده است و به طور کلی آثار وی را در سه دسته فقه، علوم قرآنی و علم کلام و عقاید طبقهبندی کرده است.
از این میان، 20 اثر مربوط به امامت و فلسفه سیاسی امامت در شیعه و مقوله غیبت امام دوازدهم است.
شیخ مفید با اقتدار و احترام فراوان زندگی کرد و در سوم رمضان 413 هجری در بغداد در گذشت و با شرکت هشتاد هزار تن تشییع شد و در حرم امام جواد دفن گردید.
شیخ مفید از کسانی بود که با امام زمان(عج) در ارتباط بود و حدود 30 نامه برای او نوشته و او را در نامههایش برادر خود خطاب کرده است.
نامهای از طرف امام زمان(عج) برای شیخ فرستاده شد. امام در آن نامه شیخ را اینگونه خطاب فرمودند: این نامهای است به برادر راستگو و درستکار و دوست مخلص ما کسی که در یاری ما کوتاهی نکرده و وفا را رعایت کرده است.
در طول 30 سال، 30 توقیع و نامه از سوی دوازدهمین امام برای شیخ مفید نوشته شده است که در عنوان بسیاری این جمله دیده میشود "برادر گرامی و استوار، شیخ مفید"
یک بار شیخ مفید فتوایی را به طور غیر عمد به اشتباه جواب داد و امام زمان(عج) با پیغامی آن را اصلاح کرد.
پس از مدتی شیخ آگاه شد و در پی آن از دادن فتوا منصرف گردید ولی نامهای از سوی امام زمان(عج) رسید که در آن خطاب به شیخ نوشته بود: بر شماست که فتوا بدهید و بر ماست شما را استوار کرده و نگذاریم در خطا بیفتید.
درباره منزلت معنوی شیخ مفید همین بس که در خواب دید حضرت فاطمه (س) که دست امام حسن و امام حسین (ع) را در دست داشت به سراغ شیخ آمد و خطاب به شیخ گفت ای شیخ به این دو کودک فقه بیاموز.
ساعتی بعد حیرت شیخ برطرف شد. چرا که مادر سید مرتضی و سید رضی ـ دو عالم بزرگ شیعه ـ را دید که دست دو فرزند خود را در دست دارد و به سراغ او آمد و گفت ای شیخ به این دو کودک فقه یاد بده
تاریخ : سه شنبه 89/9/16 | 10:11 عصر | نویسنده : سیدمرتضی ناصری کرهرودی | نظرات ()
