حقانیت شیعه

امتیازات حکومت مورد نظر اسلام و حکومت جهانی امام مهدی (عج) دربرابر جهانى‏سازى دنیا توسط غربی ها

 تا دیروز، تشکیل حکومت واحد جهانى تحت نظر امام معصوم، براى دنیا قابل پذیرش نبود و آن را به صورت امرى عجیب و باورنکردنى مطرح مى‏کردند، ولى امروزه، خود، آن را به صورت قطعى و امرى اجتناب‏ناپذیر مى‏دانند. بنابراین، جهان، به تدریج، خود را براى پذیرش حکومت واحد جهانى آماده مى‏سازد، زمینه‏ى فکرى بشر براى اجراى این طرح مهیا مى‏شود. اگر تا دیورز، حکومت واحد جهانى، صرفاً یک عقیده‏ى اسلامى شیعى بود، امروز، انان هستند که انسان‏ها را به پذیرش و اجراى این طرح که امرى ضرورى و حیاتى است، دعوت مى‏کنند و موضوع جهانى‏سازى چیزى غیر از این نیست

1- حکومت واحد جهانى اسلامى، تحت رهبرى افراد صالح و وارسته و شخصیّت‏هاى برجسته‏ى دینى که معصوم از خطا و یا تالى تِلوِ معصوم‏اند، ایجاد مى‏شود و قانون خدا در آن جامعه حاکم است، ولى حکومت واحد جهانى پیشنهادى، تحت نظر و اشراف قدرت‏مندان و زورمداران و ستمگران ایجاد مى‏شود.
شاید این مدّعا، حق وتویى است که آنان براى خود در سازمان ملل گذاشته‏اند. توضیح آن‏که جهانی شدن، به سازمان ملل احتیاج دارد، لذا سازمان ملل به وجود آمد. طبیعى بود که در دنیاى مرتبط و دنیایى که خطر جنگ و نزاع و کشمکش آن را تهید مى‏کرد، سازمان ملل براى پیشبرد اهداف‏اش نیاز به چیزى داشت که منشور ملل نام گرفت، وفى آنان دخالت کردند و حقوق بشرى نوشتند که منافع ناعادلانه آنان را تأمین کند، قدرت‏هایى مانند آمریکا، انگلیس، فرانسه و... دست به دست هم دادند و امتیازى به نام »حق وتو« را براى خود قرار دادند. تا در مقابل تصمیمات عاقلانه‏ى دنیا که مخالف منافع آنان است، بایستند!

حق وتو حقّى ظالمانه و خطرناک است که آنان براى خود قرار داده‏اند. در حکومت واحد جهانى و در خانواده‏ى بزرگ بشریّت کسانى که سرتاپا اسیر هواى نفس‏اند و از لحاظ اخلاقى منحط و ذلیل‏اند و نمى‏توانند فراتر از تعصبات خود عمل کنند و بسیار مغرور و ظالم و متعصب‏اند و همه‏ى بشریّت را در خدمت خود مى‏بینند، »حق وتو« دارند. این حقّ وتو، سبب مى‏شود که جهان را به دوران دیکتاتورى اوّل برگردانند و قانون جنگل را حاکم کنند که هر کس زورش بیش‏تر است، باقى بماند و ضعیف‏ترها نابود شوند؛ یعنى، همان چیزى که امروزه شاید آنیم و »وتو«هایى که امریکا به نفع اسراییل و بر ضرر فسلطینیان ستمدیده در سازمان ملل اعمال مى‏کند.

اینجا است که مى‏گوییم، حکومت جهانى پیشنهادى آنان، یا محّقق پیدا نمى‏کند و اگر هم تحقّق پیدا کند، هیچ ضمانت اجرایى براى اجراى صحیحى آن در جهت منافع و سعادت و رفاه بشر وجود ندارد.

2- امتیاز دیگر جامعه‏ى جهانى اسلامى، بر جهانى‏شدن، این است که محور تمام یک مورد در این جامعه، خدا و احکام خدا است و تعالیم اسلامى براى ادارهى جامعه‏ى جهانى کافى است، ولى در جهانى شدن و جهانى‏سازى. محور، قوانین موضوعه‏ى بشرى و الحاد و حاکمیّت سکولاریسم است.

3- در حکومت جهانى حضرت مهدى)عجّل‏اللّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف( دین اسلام، تنها دین حاکم بر جهان خواهد بود، چنان‏که دین و سیاست نیز از هم تفکیک ناپذیرند و بلکه سیاست و حکومت؛ در خدمت دین و اهداف متعالى آن است، در صورتى که در وضعیت جهانى‏شدن، دین، مخصوصاً اسلام، جایگاه روشنى ندارد.

4- در حکومت جهانى حضرت مهدى)عجّل‏اللّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف( قرآن، محور زندگى بشر قرار مى‏گیرد. حضرت على )علیه‏السلام( فرمود: »وَیَعَطِفُ الرأىَ عَلَى القرآنِ اذا عَطَفُو القَرآنَ عَلَى الرأىِ؛ در آن هنگام که مدرم قرآن را به رأى خود تفسیر کنند، امام زمان)عجّل‏اللّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف(، اراء و نظر مدرم را تابع قرآن قرار خواهد داد.«.

از این کلام امیرالمؤمنین)علیه‏السّلام( استفاده مى‏شود که در عصر حکومت مهدى)عجّل‏اللّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف( محور همه چیز و همه آراء و عقاید، قرآن خواهد بود، در حالى که در وضعیّت جهانى شدن، نه تنها قرآن، در جامعه‏ى بشرى محور نیست، بلکه کوشش مى‏شود که قرآن از صحنه خارج شود و اگر هم در برخى از جوامع، حضور کم‏رنگى دارد، سعى مى‏شود که آیات قرآن را طبق نظر خود تفسیر کنند.

5- حکومت جهانى امام مهدى)عجّل‏اللّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف( بر محور توسعه‏ى اخلاقى، اجتماعى، امنیّتى استوار است، در حالى که جهان کنونى ما، از بحران معنویّت در رنج است، و امنیّت نیز چه در سطوح فردى و چه سطوح عمومى و ملّى و جهانى، به خطر افتاده است و از طرفى آن‏چه به عنوان اهرم قدرت است، براى کشورهاى قدرت‏مند به رسمیّت شناخته شده است. 

6- توسعه‏ى علمى، از ویژگى‏هاى بارز حکومت جهانى امام مهدى)عجّل‏اللّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف( است در حدیث شریف از امام صادق)علیه‏السّلام( مى‏خوانیم: اَلَعِلَمُ سَبْعَةَ وَعْشِرُوْنَ حَرْفاً فَجَمیعُ ما جاءت بِهِ الرسُلُ، حَرْفانِ، فَلَمْ یَعرفِ الناسَ حَتَّى الَیَوْمَ غیرالْحَرْفَیْنِ فَإذا قامَ قائِمُنا خَرَجَ الْخَمْسةَ وَالْعشْرىَ حَرْفاً فَبَثَّها فی النَّاسِ وَضَمَّ إلَیتها الْحَرْفَیْنُ حَتَّى یَبَثَّها سَبْعَةَ وَ عِشْرْینَ حَرَفاً؛ علم و دانش، بیست و هفت حرف است. تمام آن چه پیامبران الهى براى مدرم آوردند، دو حرف بیش‏نبود و مردم تاکنون جز آن دو حرف را نشناخته‏اند، امّا هنگامى که قائم ما قایام کند، بیست و پنج حرف دیگر را آشکار و در میان مردم منتشر مى‏سازد و دو حرف دیگر را با آن ضمیمه مى‏کند تا بیست و هفت حرف، کام و منتشر گردد.« در عصر جهانى‏شدن، دانش پیشرفته، در انحصار کشورهاى خاصّى است و این کشورهاى از انتقال آن به کشورهاى دیگر جلوگیرى مى‏کنند.

7- حکومت جهانى حضرت مهدى)عجّل‏اللّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف( حکومتى است مبتنى بر آموزه‏هاى حیاتى و دینى. در حالى که جهانى شدن، پیامد و حاصل آگاهانه و ناآگاهانه پیشرفت‏هاى سیاسى، اقتصادى. فن‏آورى، و در اترابط با نظام سرمایه‏دارى و سلطه‏طلبى است.

8- حکومت واحد جهانى حضرت مهدى)عجّل‏اللّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف( مشروعیّت خود را از خدا دارد و به تعبیر دیگر، حکومت ولایى است که حاکم آن از طرف خدا منصوب است و از ناحیه‏ى مردم نیز مورد پذیرش است؛ یعنى، حکومتى است که از یک‏سو مبتنى بر تأیید الهى است و از سوى دیگر، مورد رضایت مردم است، در حالى که در جهانى شدن، مشروعیّت حکومت جهانى، از ناحیه‏ى مردم است، آن هم با هزاران فریب‏کارى که در گرفتن آراى مردم به کار مى‏رود.

9- حکومت واحد جهانى حضرت مهدى)عجّل‏اللّه‏تعالى‏فرجه‏الشّریف( بر مبناى حاکمیّت عقل است؛ زیرا، عقل انسان‏ها، در عصر ظهور، به کمال مى‏رسد. در حالى که حکومت بر اساس جهانى شدن، بر منابى هواهاى نفسانى و تمایلات حیوانى شکل مى‏گیرد