حقانیت شیعه

سلام بر تو ای صاحب غدیر؛ سلامی به شکوه و عظمت غدیرت.

یا علی، در کتاب تاریخ زندگی‏ات، روز غدیر برایمان زیباست و غدیرخم بی‏نام تو برای هیچ‏کس شناخته نیست. تویی که در روزی چون غدیرخم در زیر آفتاب سوزان، دستت روی دست پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم به سوی آسمان‏ها بالا رفت، و همگان از زبان آن‏حضرت شنیدند که بعد از او اختیار تو بر مؤمنان از خودشان بیشتر است.

عید غدیر امسال را به یاد لحظه‏ای که محمد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم دست تو را بالا برد و فریاد زد: «مَنْ کُنْتُ مَولاهُ فَهَذا عَلِیٌ مَوْلاهُ» متبرک کردم، و چشمانم را با سرمه محبتت آذین بستم؛ و بر دستی بوسه زدم که در دست پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم قرار گرفت.

از واقعه غدیر چه بنویسم که خدا برایت نوشت: «اَلْیَومَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ»؛ نعمت خود را با غدیر بر شما تمام کردم و افزود: «رَضیتُ لَکُم الاِسلامَ دینا».

از روزی بگویم که حاجیان به تو شاد باش می‏گفتند، یا از آن لحظه بگویم که دست رحمت پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم روی شانه تو آمد و تو را تا عرش بلند کرد؟