حقانیت شیعه

  قاصدک هان! چه خبر آوردی
از کجا وز که خبر آوردی

  آمد و رفت ... 

نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت .

 پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت .

 کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد .

 خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت.

 درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد .

 آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت.

 خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد.

  که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت.

 رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد.

 چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت .

 بود آیا که ز دیوانه ی خود یاد کند ؟

 آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت .

  تونیستی.....

  تو نیستی که ببینی

چگونه عطر تو در عمق لحظه‌ها جاری است

چگونه عکس تو در برق شیشه‌ها پیداست

تو از بلندی ایوان به باغ می‌نگری

هنوز نقش ترا از فراز گنبد کاج

کنار باغچه

تو نیستی که ببینی چگونه پیچیده است

چه نیمه شب‌ها کز پاره‌های ابر سپید

به روی لوح سپهر 

 چه نیمه شب‌ها وقتی که ابر بازیگر

به خواب می‌ماند

تو نیستی که ببینی

تو نیستی که ببینی چگونه از دیوار

 تو نیستی که ببینی چگونه دور از تو

به روی هرچه دراین خانه ست

غبار سربی اندوه، بال گسترده است

تو نیستی که ببینی دل رمیده‌ی من

به‌جز تو یاد همه چیز را رها کرده است

غروب‌های غریب در این رواق نیاز

دو چشم خسته‌ی من

تو نیستی که ببینی.

زیادن دخترایی که....

ز?ادن دخترا?? که نگران پاک شدن آرا?ششون ن?ستن،

چون آرا?ش? ندارن.

رو سرشون هم گنبد امامزاده داود درست نم?کنن .

ز?ادن دخترا?? که وقت? ?ه پسر پولدار م?ب?نن دلشون نم?لرزه،

چون دلشون دله نه ژله.

 ز?ادن دخترا?? که با د?دن ماش?ن پسرا کف نم?کنن،

چون ا?نا دخترن نه دلستر،

عشق براشون مقدسه،اگه بهش دچار بشن همه کار برای طرفشون انجام

میدن... 

به سلامتی دخترایی که...

  سلامتی دخترایی که هنوز دوست داشتنین...

 هنوز مرد رو با آهن پاره ای که زیر پاشه نمی سنجن...

همونایی که بوی عشق میدن...

اونایی که مهربونن...

همونایی که یه خورده لوسن و اگه کسی دوستشون داشت نارو نمی زنن

بهش...

همونا که تا تهش هستن...

 سلامتی این فرشته های زمینی...

 به خصوص نوع ایرانیش...

 با این که کمیاب شدن ولی هنوز هستن...

 اگه از اینا پیدا کردین بدین بذاریمش رو سرمون...

زندگی  

زندگی چیست؟

زندگی یک گُل سرخ

 
که من از بوته ی احساس خودم می چینم

لب یک پنجره ی آبی چوبی

به تماشای جریان سرخی اش می شینم

لب این پنجره تا این گُل هست

می توان تا قله های اوج رفت

می شود پرنده بود

از درٌه های غم گذشت

زندگی دیگر چیست؟

زندگی راز شکیبایی توست

وقت آزادی پروانه ی عشق

که تو از عمق وجود

در پیله ی دل پروردی

از برای آزادی اش

مهرش از دل افکندی

از عشق خود دل کندی

وباز زندگی

رودی خروشان

می رود از کنار تو

پا در این رود گذاری

تا همیشه در جریانی

ور نه از دور ببینی

 
از قافله جا می مانی...

عشق

به یقین فلسفه ی خلقت دنیا عشق است

آنچه نقش است دراین گنبد مینا عشق است

 اهرمن،سیب،هراس،وسوسه و غفلت ... بس

علت معجزه ی

آدم و حوا عشق است

بیدلی گفت:حضرت دل آینه است

آنچه نقش است دراین آینه تنها عشق است

در شب قدر که برتر زهزاران ماه است

حاجت آینه ازحضرت یکتا 

عشق است

 آنچه لبخند نشاندست به دل ها مهر است

آنچه امید نهادست به دل ها عشق است

 از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر

بهترین زمزمه در گوشه دل ما عشق است

هرچه حس است تعلق به جمالش دارد

آنچه دل می برد از عقل به مولا عشق است

قصه ی مولوی و شمس اگر شیرین است

علت آن است که معشوقه ی آنها عشق است

 هر حادثه ای که اتفاق می افتد در آن 

شک نیست که تقدیردل ما عشق است

    تورفتی...  برای عشق گریه کن ولی به کسی نگو.    برای عشق مثل شمع بسوز ولی نگذار پروانه ببینه.   برای عشق پیمان ببند ولی پیمان نشکن .    برای عشق جون خودتو بده ولی جون کسی رو نگیر .    برای عشق وصال کن ولی فرار نکن .   برای عشق زندگی کن ولی عاشقونه زندگی کن .  برای عشق بمیر ولی دل اون  رو نکش .  برای عشق خودت باش ولی خوب باش.